مقاله تغییرات دید جوّی و عوامل مؤثر بر آن در ایستگاه ژئوفیزیک تهران طی دوره ۱۰ ساله (۲۰۱۱-۲۰۰۱)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تغییرات دید جوّی و عوامل مؤثر بر آن در ایستگاه ژئوفیزیک تهران طی دوره ۱۰ ساله (۲۰۱۱-۲۰۰۱) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تغییرات دید جوّی و عوامل مؤثر بر آن در ایستگاه ژئوفیزیک تهران طی دوره ۱۰ ساله (۲۰۱۱-۲۰۰۱)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تغییرات دید جوّی و عوامل مؤثر بر آن در ایستگاه ژئوفیزیک تهران طی دوره ۱۰ ساله (۲۰۱۱-۲۰۰۱)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تغییرات دید جوّی و عوامل مؤثر بر آن در ایستگاه ژئوفیزیک تهران طی دوره ۱۰ ساله (۲۰۱۱-۲۰۰۱) :

تعداد صفحات :۲۴

در این تحقیق، داده‌های دید جوّی و عوامل مؤثر بر آن از قبیل مه، بارش،غبار (Haze) و توفان‌‌‌های گرد و خاک در ایستگاه سینوپتیک ژئوفیزیک برای دوره سال‌های ۲۰۰۱-۲۰۱۱ بررسی شده است. داده‌‌‌های آلودگی هوا مورد استفاده مربوط به شرکت کنترل کیفیت هوای شهرداری تهران استفاده شده است. طی دوره ۱۰ ساله، میانگین سالانه دید جوّی مقدار ۷/۸ کیلومتر و میانگین‌های فصلی آن برای فصل‌های بهار، تابستان، پاییز و زمستان به‌ترتیب مقادیر ۲/۹ ، ۷/۹ ، ۱/۹ و ۷/۶ کیلومتر برآورد شد. کمترین دید افقی طی سال در ماه دسامبر (۷/۵ کیلومتر) و بیشترین آن در ماه اوت (۹/۹ کیلومتر) رخ می‌دهد.
به‌طورکلی پدیده‌های مه، بارش، غبار و توفان‌های گرد و خاک باعث کاهش دید جوّی می‌شوند. بسامد رخداد دید جوّی کمتر از ۳ کیلومتر در فصل سرد بیش از سایر فصل‌ها است و مهم‌ترین عامل آن پدیده غبار است. در فصل سرد، مقادیر میانگین ماهانه دید جوّی، با در نظر گرفتن رطوبت‌های نسبی کمتر از ۶۰ درصد، ۱ تا ۲ کیلومتر افزایش می‌یابند.
میانگین سالانه هواویزهای PM10 طی دوره ۳ ساله ۲۰۰۷-۲۰۰۹ مقدار mg/m3 9/68 برآورد شد و بیشینه فصلی هواویزها در ماه‌های ژوئیه و دسامبر رخ داده است. به‌طورکلی همبستگی منفی بین مقادیر روزانه دید جوّی و غلظت ذرات معلق PM10 برقرار است و قوی‌ترین این همبستگی‌ها در فصل‌های بهار و تابستان رخ می‌دهد. اغلب پدیده‌های دید جوّی کمتر از ۳ کیلومتر در شرایط غلظت‌های زیاد هواویزهای PM10 و یا سرعت‌های کم باد، پایداری هوا، کاهش عمق اختلاط و در برخی موارد نیز در سرعت‌های بسیار بالای باد ناشی از توفان‌های گرد و خاک رخ می‌دهند. بررسی تغییرات ساعتی دید جوّی طی روز نشان داد که در ایستگاه ژئوفیزیک اغلب بهترین دید جوّی در ساعت‌های اولیه صبح رخ می‌دهد و به‌تدریج تا بعدازظهر، دید جوّی کاهش می‌یابد. بررسی جهت وزش باد نشان داد که با شروع صبح به‌تدریج وزش باد جنوبی دشت به کوه (آناباتیک) آغاز می‌شود و آلاینده‌ها از مناطق جنوب شهر به شمال شهر انتقال و به‌تدریج دید جوّی کاهش می‌یابد.