مقاله تحلیل گفتمان سیاسی ـ اجتماعی رابطه عاشق و معشوق در غزلیات سعدی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تحلیل گفتمان سیاسی ـ اجتماعی رابطه عاشق و معشوق در غزلیات سعدی دارای ۲۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تحلیل گفتمان سیاسی ـ اجتماعی رابطه عاشق و معشوق در غزلیات سعدی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تحلیل گفتمان سیاسی ـ اجتماعی رابطه عاشق و معشوق در غزلیات سعدی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تحلیل گفتمان سیاسی ـ اجتماعی رابطه عاشق و معشوق در غزلیات سعدی :

تعداد صفحات :۲۹

در ادبیات عاشقانه سبک عراقی به­ویژه در غزلیات سعدی از جفای معشوق و خواری عاشق در برابر او، بسیار صحبت می‌شود. عشق در ادبیات فارسی مقدّس است؛ اما گاه به مانعی در راه عاشق تشبیه می­شود. پرسش این پژوهش آن است که آیا ورای این­گونه مضامین، مفاهیم و مقاصدی فراتر از عشق زمینی وجود دارد. در پاسخ به این سؤال، یک‌چهارم غزلیات سعدی بر اساس تحلیل گفتمان سیاسی‌ـ‌ اجتماعی بررسی شد. در نتیج آن می‌توان دریافت در این­گونه مضمون­سازی‌ها، معشوق، نمادی از پادشاهان مستبد و شاعر، نماینده ملّت است که در برابر جفا و بیداد، فریاد اعتراض برمی‌آورد. استعاره عشق به ‌‌منزله مانع به تعارض گفتمان عاشق و معشوق دلالت می‌کند و به ‌­منزله دام، نشان‌دهنده تلاش معشوق برای تسلّط همه‌جانبه بر عاشق است. این تصویر با انگاره ارباب‌ ـ ‌رعیّتی یا شبان ـ ‌رمگی میان حکومت‌کنندگان و حکومت‌شوندگان مطابقت دارد.تشبیه معشوق به پادشاه و شیوه مقابله با او در غزلیات سعدی، طرح آگاهانه­تری از شاعران دیگر دارد. سعدی به پذیرش مانع معتقد است و با این شگرد، صلح­طلبی توده مردم را در برابر ستیزه­جویی طبقه حاکم برجسته می­کند. انتقاد از قدرت در قالب عشق، استتار و نهان‌شدن شاعر پشت این استعاره را ممکن می‌کند. در اینجاست که شاعر می‌تواند دیدگاه انتقادی خود را مستقیم و بی­پروا و گاه تلخ و گزنده مطرح کند.