مقاله ساختار ژنتیکی شاهکولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel 1843) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله ساختار ژنتیکی شاهکولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel 1843) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ساختار ژنتیکی شاهکولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel 1843) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ساختار ژنتیکی شاهکولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel 1843) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ساختار ژنتیکی شاهکولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel 1843) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله :
تعداد صفحات :۲۴
ساختار ژنتیکی پنج جمعیت از شاهکولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel, 1843) با استفاده از چهار جایگاه ریزماهواره BL1-2b)، BL1-98، CypG24 و (Rser10 در حوضه دجله شامل جمعیتهای رودخانه کنجانچم، کشگان، دورود و دوپلان و داوودعرب (هر کدام ۳۰ قطعه، به جز رودخانه داوودعرب ۲۵ قطعه) مطالعه شد. در مجموع، آغازگرها به ازای هر مکان ژنی ۴۳ آلل، با میانگین ۷۵/۱۰ تکثیر کردند. محدوده آللی برای CypG24، BL1-2b، BL1-98 وRser10 به ترتیب: ۱۳۸-۲۱۵، ۱۴۱-۱۸۰، ۲۷۲-۳۰۰ و ۱۷۶-۲۴۰ جفت باز بود. هتروزیگوسیتی مورد انتظار از ۷۹/۰ (داوودعرب) تا ۸۴/۰ (کنجانچم و کشگان) با میانگین ۸۲۵/۰ و هتروزیگوسیتی مشاهده شده از ۶۹/۰ در جمعیت کنجانچم تا ۸۱/۰ در جمعیت کشگان با میانگین ۷۵/۰ متغیر بود. انحراف از تعادل هاردی-وینبرگ در جایگاههای BL1-98، BL1-2b و CypG24 در تمامی جمعیتها و جایگاه Rser10 در جمعیت داوودعرب معنیدار بود (۰۰۱/۰>P). میانگین FST در بین جمعیتهای مطالعه شده برابر با ۰۲/۰ و بین سه حوضه برابر با ۰۰۷۱/۰ بود. نتایج تجزیه واریانس مولکولی بیانگر وجود حدود ۶/۱۷ درصد از تنوع ژنتیکی در بین جمعیتها و ۴/۸۲ درصد درون جمعیتها بود. میزان شباهت و فاصله ژنتیکی بین جمعیتها به ترتیب: در دامنه: ۶۹۶/۰- ۸۹۴/۰ و ۱۱۱/۰- ۳۴/۰ قرار داشت. تمایز ژنتیکیِ اندک اما معنیداری بین جمعیتها مشاهده شد (۰۵/۰>P). برای درک بهتر ساختار جمعیتی شاهکولی جنوبی مطالعه ساختار ژنتیکی آن با استفاده از تعداد بیشتری نشانگر ریزماهواره توصیه میشود.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.