مقاله روابط تجاری ایران و هند در دور? صفویان متأخر با تکیه بر نقش عناصر فعال در آن (از دور? شاه عباس یکم تا پایان حکومت صفویان ۱۱۳۵-۹۹۶)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله روابط تجاری ایران و هند در دور? صفویان متأخر با تکیه بر نقش عناصر فعال در آن (از دور? شاه عباس یکم تا پایان حکومت صفویان ۱۱۳۵-۹۹۶) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله روابط تجاری ایران و هند در دور? صفویان متأخر با تکیه بر نقش عناصر فعال در آن (از دور? شاه عباس یکم تا پایان حکومت صفویان ۱۱۳۵-۹۹۶)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله روابط تجاری ایران و هند در دور? صفویان متأخر با تکیه بر نقش عناصر فعال در آن (از دور? شاه عباس یکم تا پایان حکومت صفویان ۱۱۳۵-۹۹۶)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله روابط تجاری ایران و هند در دور? صفویان متأخر با تکیه بر نقش عناصر فعال در آن (از دور? شاه عباس یکم تا پایان حکومت صفویان ۱۱۳۵-۹۹۶) :

تعداد صفحات :۲۴

یکی از شرکای مهم تجاری ایران، به‏ویژه در دور صفویان متاخر، هندوستان بود. علل رشد مبادلات، میزان صادرات و واردات و نیز کم و کیف موازن تجاری بین دوکشور در این دوره چندان مورد بررسی همه جانبه قرار نگرفته است. در این دوره، بسیاری از بازرگانان، عناصر و اقلیت های گوناگون دست اندرکار در بندرها، شهرها و مراکز تجاری دو کشور مستقر شده بودند و چرخ عظیمی از داد و ستد را به‏وجود آورده بودند. بنابر آنچه گفته شد، پرسشی بنیادی مطرح هست که ساختار قومی فعال در چرخ تجاری دو کشور چگونه بوده است و این اقوام ایفاگر چه نقشی در این روند بوده اند؟ آنان چه‏نوع کالاهایی را با چه حجم و ارزشی داد و ستد می‏کردند؟ در این راستا و برای شناخت مسائلی از این دست، نخست ترکیب عناصر قومی، میزان نقش آنان و انواع کالاهای مورد معامله، حجم صادرات و واردات دو کشور و موانع موجود در این روند مورد مطالعه قرار می‏گیرند. این بررسی‏ها نشان می‏دهند که حجم عظیمی از انواع کالاها، توسط بازرگانان دو کشور که بیشتر از اقلیت‏های مذهبی بودند، داد و ستد می‏شد. از سویی، تا زمانی که سیاست سخت گیرانه‏ای بر صادرات و واردات ایران حاکم بود، موازن تجاری با هند روند مثبتی داشت اما در سال‏های پایانی حکومت صفویان، به دلایلی که خواهد آمد، رفته رفته منفی گردید.