مقاله اندازه گیری تبخیر ـ تعرق و برآورد مقاومت‌های آئرودینامیکی و سطحی گیاه دارویی همیشه بهار در اقلیم خشک


در حال بارگذاری
23 اکتبر 2022
فایل ورد و پاورپوینت
2120
2 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اندازه گیری تبخیر ـ تعرق و برآورد مقاومت‌های آئرودینامیکی و سطحی گیاه دارویی همیشه بهار در اقلیم خشک دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اندازه گیری تبخیر ـ تعرق و برآورد مقاومت‌های آئرودینامیکی و سطحی گیاه دارویی همیشه بهار در اقلیم خشک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اندازه گیری تبخیر ـ تعرق و برآورد مقاومت‌های آئرودینامیکی و سطحی گیاه دارویی همیشه بهار در اقلیم خشک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن مقاله اندازه گیری تبخیر ـ تعرق و برآورد مقاومت‌های آئرودینامیکی و سطحی گیاه دارویی همیشه بهار در اقلیم خشک :

تعداد صفحات :۲۷

با توجّه به اهمّیت و کاربرد گیاهان دارویی، پژوهش در زمین نیاز آبی این گیاهان به‌ویژه در مناطق خشک ضروری به نظر می‌رسد. در این مطالعه تبخیر ـ تعرّق، مقاومت آیرودینامیک و مقاومت سطحی گیاه دارویی همیشه‌بهار در منطق خشک کرمان بررسی شد. برای اندازه‌گیری تبخیر – تعرّق این گیاه از پنج لایسیمتر حجمی زهکش‌دار به قطر ۷۰ سانتی‌متر و ارتفاع ۸۰ سانتی‌متر استفاده شد. فصل کشت با سال‌های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ منطبق بوده است. برای برآورد مقاومت آیرودینامیک از روش پنمن و شش روش مبتنی بر نظری مونین – آبخوف استفاده شد. مقدار تبخیر – تعرّق اندازه‌گیری‌شد گیاه با لایسیمترها برای فصول کشت ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ به‌ترتیب برابر ۵/۳۳۵ و ۲۶/۱۰۴۳ میلی‌متر بود. نتایج حاصل از محاسب مقاومت آیرودینامیک نشان داد که روش‌های وینی، ورما و تام از روند یکسانی پیروی می‌کنند. همچنین مقاومت سطحی در ابتدای دور کشت، بیشترین مقدار را داشته است. مقایس مقادیر تبخیر ـ تعرّق محاسبه‌شده از مقاومت آیرودینامیک با تبخیر – تعرّق اندازه‌گیری‌شده از لایسیمتر نشان داد که روش وینی، مارت – اک و ورما با R2 برابر ۵۶۶/۰ در سال ۱۳۹۳ و روش وینی و ورما با R2 برابر ۸۰۶/۰ در سال ۱۳۹۴، بیشترین همبستگی را با مقادیر اندازه‌گیری‌شده از لایسیمتر داشته است. در نهایت، مقادیر تبخیر ـ تعرّق حاصل از مقاومت آیرودینامیک محاسبه‌شده از شش روش مبتنی بر نظری مونین – آبخوف، مقادیر خطای کمتری نسبت به روش پنمن داشتند.

  راهنمای خرید:
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.