مقاله بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره‌ی متانولی برگ سنا و تاثیر آن در پایداری روغن سویا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره‌ی متانولی برگ سنا و تاثیر آن در پایداری روغن سویا دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره‌ی متانولی برگ سنا و تاثیر آن در پایداری روغن سویا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره‌ی متانولی برگ سنا و تاثیر آن در پایداری روغن سویا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره‌ی متانولی برگ سنا و تاثیر آن در پایداری روغن سویا :

تعداد صفحات :۱۸

امروزهبه دلیل اثرات نامطلوب آنتی‌اکسیدان‌های سنتزی، تمایل روزافزونی به استفاده از آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی وجود دارد به همین دلیل در این پژوهش، ابتدا ترکیبات فنلی برگ سنا توسط دو حلال اتانول و متانول به روش پرکولاسیون استخراج شد. نتایج، نشان داد که راندمان استخراج عصاره‌ی متانولی بیش از عصاره‌ی اتانولی بوده و مقادیر آن به ترتیب ۱۷/۱۴ % و ۳/۱۰ % تعیین شد. سپس میزان کل ترکیبات فنولی موجود در عصاره به روش فولین ـ سیوکالتیو تعیین گردید. نتایج، بیانگر این مطلب بود که مقدار این ترکیبات در عصاره‌ی متانولی۰۰۳/۰±665 برحسب گرم اسید گالیک موجود در یک کیلو گرم ماده‌ی خشک می‌باشد. در مرحله‌ی بعدی قدرت احیاکنندگی و رادیکال گیرندگی عصاره، مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی رابطه‌ی بین میزان ترکیبات فنلی و خاصیت رادیکال گیرندگی عصاره، نشان داد که بین میزان ترکیبات فنلی و درصد مهارکنندگی در عصاره، همبستگی مثبت (۹۶/۰ r= ) در سطح ۰۱/۰ وجود دارد. بر این اساس، مشخص گردید که با افزایش مقادیر ترکیبات فنلی، قدرت آنتی رادیکالی عصاره نیز افزایش می‌یابد. جهت ارزیابی مقاومت حرارتی روغن سویا که حاوی مقادیر متفاوتی از عصاره‌ی متانولی بود از آزمون رنسیمت استفاده شد. مقایسات میانگین تیمارها نشان داد که بین تمام غلظت‌های عصاره و نمونه‌ی شاهد، اختلاف آماری معنی داری (۰۱/0p<) وجود دارد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که محدوده‌ی غلظت ۷۵۰ ppm می‌تواند به عنوان غلظت بحرانی در نظر گرفته شود چرا که با افزایش غلظت از۷۵۰ppm به ppm 3000 طول دوره‌ی القای نمونه‌های روغن پایدار شده، به طور معنی داری کاهش یافت.