مقاله بررسی تأثیر نور تک رنگ (آبی و قرمز) و پرتو فرا بنفش (UV) بر میزان رشد، محتوی پروتئینی و تولید اندام بارده در قارچ Pleurotus florida

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی تأثیر نور تک رنگ (آبی و قرمز) و پرتو فرا بنفش (UV) بر میزان رشد، محتوی پروتئینی و تولید اندام بارده در قارچ Pleurotus florida دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر نور تک رنگ (آبی و قرمز) و پرتو فرا بنفش (UV) بر میزان رشد، محتوی پروتئینی و تولید اندام بارده در قارچ Pleurotus florida  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر نور تک رنگ (آبی و قرمز) و پرتو فرا بنفش (UV) بر میزان رشد، محتوی پروتئینی و تولید اندام بارده در قارچ Pleurotus florida،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر نور تک رنگ (آبی و قرمز) و پرتو فرا بنفش (UV) بر میزان رشد، محتوی پروتئینی و تولید اندام بارده در قارچ Pleurotus florida :

تعداد صفحات :۱۲

در این پژوهش اثر پرتو فرابنفش و نور تک رنگ آبی و قرمز بر رشد رویشی، میزان پروتئین و تشکیل جسم بارده در قارچ Pleurotus florida طی یک دوره ی ۶۰ روزه مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز نتایج با کمک نرم افزار SPSS و Excel انجام شد. جهت مقایسه‌ی میانگین‌ها از آزمون دانکن استفاده شد. مطالعات ماکروسکوپی انجام شده در این پژوهش نشان دهنده‌ی تفاوت معنی دار رشد رویشی و زایشی در تیمارهای مختلف بود. به طوری که بیشترین رشد رویشی در تیمار نور قرمز (۱mm.day-58/5) و کم‌ترین رشد (۱mm.day-03/3) در تیمار فرابنفش (h 8UV=)دیده شد. اندام‌های سوزنی مولد جسم بارده که نشان دهنده‌ی رشد زایشی در قارچ می‌باشد، در تیمار نور آبی، قرمز و فرابنفش تشکیل شد. نور آبی تأثیر بسیار خوبی در زمان باردهی داشت، به طوری که اولین اندام سوزنی بیست روز پس از کشت در این تیمار تشکیل شد. نتایج سنجش پروتئین نیز نشان دهنده‌ی اختلاف مقدار آن در تیمارهای گوناگون است. کم‌ترین مقدار پروتئین در تیمار فرابنفش و تیمار شاهد و بیشترین میزان آن در تیمار نور آبی اندازه گیری شد. در تیمار نور آبی میزان پروتئین به شدت افزایش پیدا کرد و از mg.g-dw 50/59 (در تیمار شاهد) به mg.g-dw 082/142 رسید.