مقاله بررسی روند تغییرات خشکسالی فصلی بر اساس داده های واقعی (۲۰۱۴-۱۹۸۰) و پیش بینی شده (۲۰۱۹-۱۹۸۰) در جنوب غرب ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی روند تغییرات خشکسالی فصلی بر اساس داده های واقعی (۲۰۱۴-۱۹۸۰) و پیش بینی شده (۲۰۱۹-۱۹۸۰) در جنوب غرب ایران دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی روند تغییرات خشکسالی فصلی بر اساس داده های واقعی (۲۰۱۴-۱۹۸۰) و پیش بینی شده (۲۰۱۹-۱۹۸۰) در جنوب غرب ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی روند تغییرات خشکسالی فصلی بر اساس داده های واقعی (۲۰۱۴-۱۹۸۰) و پیش بینی شده (۲۰۱۹-۱۹۸۰) در جنوب غرب ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی روند تغییرات خشکسالی فصلی بر اساس داده های واقعی (۲۰۱۴-۱۹۸۰) و پیش بینی شده (۲۰۱۹-۱۹۸۰) در جنوب غرب ایران :

تعداد صفحات :۲۶

خشکسالی از مهمترین بلایای طبیعی است که بر بخش‌های مختلف از قبیل منابع طبیعی، منابع آب سطحی و زیر سطحی و … تاثیرگذار است. توجه به روند تغییرات خشکسالی و همچنین پیش بینی خشکسالی می‌تواند در برنامه‌ریزی جهت کنترل و کاهش اثرات آن موثر باشد. در این مطالعه از داده‌های اقلیمی ۷ ایستگاه سینوپتیک در جنوب غرب ایران طی سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۴ استفاده و بر مبنای شاخص RDI شدت خشکسالی فصلی در این منطقه تعیین شد. سپس با استفاده از مدل‌های سری زمانی و نرم افزار ITSM اقدام به پیش بینی شاخص خشکسالی از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ گردید و بر مبنای آزمون پارامتری و آزمون‌های غیر پارامتری روند تغییرات خشکسالی در منطقه بررسی شد. بر اساس نتایج، در ایستگاه های آباده، شیراز و فسا، مدلMA(5) Innovation، در بندر عباس BurgAR (15)، در بندر لنگهAR (15)Yule-Walker ، در بوشهر MA (5)Hannan-Rissanen و در جاسک BurgAR (13) عنوان بهترین مدل های سری زمانی هستند. با توجه به ضریب همبستگی داده‌های مشاهده شده و پیش بینی شده ،valueP- آزمونLjung – Box ، مرتبهwhite noise مدل ها و همچنین ACFResidual و PACFResidual داده‌ها، قابلیت اطمینان مدل‌های پیش بینی در تمام ایستگاه ها استنباط شد. نتایج نشان داد روند تغییرات خشکسالی فصلی طی دوره‌های ۲۰۱۴-۱۹۸۰ و ۲۰۱۹-۱۹۸۰ بر اساس هیچ کدام از آزمون‌های آماری پارامتری و غیر پارامتری در هیچیک از ایستگاه ها در سطح ۹۵ درصد معنی‌دار نیست، هرجند روند تغییرات طی دوره ۲۰۱۹-۱۹۸۰ شیب بیشتری به خود می‌گیرد.