مقاله مقایس? تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر سطوح پلاسمایی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مقایس? تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر سطوح پلاسمایی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایس? تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر سطوح پلاسمایی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایس? تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر سطوح پلاسمایی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایس? تاثیر تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر سطوح پلاسمایی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده
هدف: هدف از این تحقیق مقایس تاثیر ۸ هفته تمرینات هوازی تداومی و تناوبی بر سطوح استراحتی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق ۱۷ تا ۲۵ سال بود.
روش پژوهش: ۵۰ مرد چاق سالم (سن: ۹/۳±۰۵/۲۲ سال، وزن: ۸/۱۲±۸۵/۸۹ کیلوگرم، قد: ۹/۱۰±۷/۱۷۶ سانتی متر) به طور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی تداومی و تناوبی تقسیم شدند. آزمودنی ها ۵ جلسه در هفته و در هر جلسه به مدت ۶۰ دقیقه با شدت ۶۰ تا ۸۰ درصد در گروه تداومی و ۵۵ تا ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب در گروه تناوبی با چرخ کارسنج فعالیت نمودند. برای تعیین معنی دار بودن تفاوت بین میانگین در پیش آزمون و پس آزمون از آزمون t وابسته و برای تعیین معنی داری پس آزمون بین گروه ها از آزمون t مستقل (۰۵/0P) استفاده گردید.
یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که ۸ هفته تمرین هوازی موجب کاهش معنی دار سطوح استراحتی ویسفاتین در گروه تداومی و تناوبی و مقاومت به انسولین در گروه تداومی و تناوبی می گردد (۰۵/0P)؛ این در حالی است که با مقایس اختلاف میانگین پس آزمون بین گروه ها، در تغییرات سطوح استراحتی ویسفاتین و مقاومت به انسولین تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: به طورکلی، می توان نتیجه گرفت که ۸ هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی می تواند در سطوح استراحتی ویسفاتین و مقاومت به انسولین مردان چاق تاثیر داشته و همراه با کاهش شاخص تود بدن، موجب کاهش متغیرهای مورد مطالعه گردد.
واژگان کلیدی: فعالیت ورزشی، گلوکز، انسولین ناشتا، چربی احشایی