مقاله اثر سیلیکون روی میزان فیتو کلات ، کربوهیدرات غیر ساختمانی و K دردورقم برنج ایرانی Oriza sativa

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر سیلیکون روی میزان فیتو کلات ، کربوهیدرات غیر ساختمانی و K دردورقم برنج ایرانی Oriza sativa دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر سیلیکون روی میزان فیتو کلات ، کربوهیدرات غیر ساختمانی و K دردورقم برنج ایرانی Oriza sativa  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر سیلیکون روی میزان فیتو کلات ، کربوهیدرات غیر ساختمانی و K دردورقم برنج ایرانی Oriza sativa،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر سیلیکون روی میزان فیتو کلات ، کربوهیدرات غیر ساختمانی و K دردورقم برنج ایرانی Oriza sativa :

تعداد صفحات :۲۱

گزارش های در مورد اثر Si روی رشد و حفاظت گیاهان در تنش های زنده و غیر زنده وجود دارد، اما رابطه بین اثر Si و تجمیع فیتوکلاتین ، هیدرات کربن غیر ساختمانی، K و Si کمتر مطالعه شده است. به این منظور اثر Si روی مقدارهیدرات کربن غیر ساختمانی، فیتوکلاتین، Si و K دردو رقم برنج شیرودی و اوس که مقاومت متفاوتی نسبت به شوری دارند مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در طرح فاکتوریل در محیط کشت شن با غلظت های ۰، ۰.۲۵، ۰.۵و ۰.۷۵ g.kg-1 soil انجام شد. نتایج نشان می دهد با افزایش غلظت Si مقدار هیدرات کربن غیر ساختمانی در برگ های دو رقم افزایش و در ریشه کاهش یافت. در حالیکه مقدارفیتو کلاتین در ریشه و برگ های هر دو رقم افزایش یافته و این افزایش در سطح ۰.۰۵ P< معنی دار بود. همچنین تغییرات سطح و وزن برگ نشان می دهد، در رقم شیرودی Si به ترتیب تقریبا %۹۷ ،%۸۲ ودر رقم اوس %۷۹ ،%۹۵ از تغیرات سطح و وزن برگ را موجب می شود. در این تحقیق Si تجمیع K و Si را در ریشه و برگ های دو رقم افزایش داده که نشان دهنده افزایش جذب و تعرق بیشتر است. با مقایسه پارامترها ی همبستگی، کاهش نسبی هیدرات های کربن غیرساختمانی در ریشه با افزایش خطی فیتو کلاتین همراه است. به نظر می رسد Si مصرف هیدراتهای کربن غیر ساختمانی را در برگ ها جهت سطح بیشتر و در ریشه برای سنتز ترکیبات جدید از جمله فیتوکلات ها هدایت می کند.