مقاله بررسی ملاک‌های دوستی و دوست‏یابی افراد سندرم داون۲۴-۱۴ سال و مقایس? آن با سایر گروه‏های عقب‏ماند? ذهنی آموزش‏پذیر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی ملاک‌های دوستی و دوست‏یابی افراد سندرم داون۲۴-۱۴ سال و مقایس? آن با سایر گروه‏های عقب‏ماند? ذهنی آموزش‏پذیر دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی ملاک‌های دوستی و دوست‏یابی افراد سندرم داون۲۴-۱۴ سال و مقایس? آن با سایر گروه‏های عقب‏ماند? ذهنی آموزش‏پذیر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی ملاک‌های دوستی و دوست‏یابی افراد سندرم داون۲۴-۱۴ سال و مقایس? آن با سایر گروه‏های عقب‏ماند? ذهنی آموزش‏پذیر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی ملاک‌های دوستی و دوست‏یابی افراد سندرم داون۲۴-۱۴ سال و مقایس? آن با سایر گروه‏های عقب‏ماند? ذهنی آموزش‏پذیر :

تعداد صفحات :۲۴

هدف: این پژوهش با هدف بررسی ملاک‌های دوستی و دوست‏یابی افراد سندرم داون ۱۴ تا ۲۴ سال و مقایسه آن با سایرگروه‏های عقب‏ماند ذهنی آموزش‏پذیر مرکز توانبخشی ولی عصر تهران سال ۸۹-۸۸ صورت گرفت. روش:روش این پژوهش زمینه ای است. جامع آماری: جامع پژوهش کلیه افراد سندرم داون و عقب‏ماند ذهنی آموزش‏پذیر ۱۴ تا ۲۴ سال مرکز ولی عصر در سال تحصیلی ۸۹-۸۸می‌باشد. نمون آماری،حجم آن و چگونگی گزینش آن: محقق ابتدا با مراجعه به مرکز ولی عصر تهران ۲۵ نفر گروه سندرم داون و ۲۵ نفر عقب‏ماند ذهنی آموزش‏پذیر را با استفاده از روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب کرد و آنان را به لحاظ ویژگی‏هایی مانند سن، جنسیت، طبق اجتماعی ـ اقتصادی با یکدیگر همتا نمود. روش جمع‏آوری داده‌ها و ابزار های آن: آزمون محقق ساخته ۲۸ سئوالی که چهار زمینه مانند گذراندن اوقات فراغت، تعاون، ویژگی‏های مثبت ارتباطی و ویژگی‏های منفی ارتباطی را می‌سنجد، اجرا کرده و به بررسی و مقایس این دو گروه پرداخته است. روش آماری: تحلیل آماری با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که با ۹۵ درصد اطمینان این دو گروه در ویژگی‏های گذراندن اوقات فراغت با یکدیگر، تعاون و ویژگی‏های منفی ارتباطی تفاوت معناداری ندارند ولی با ۹۵ درصد اطمینان در ویژگی‏های مثبت ارتباطی و ملاک‌های دوستی و دوست‏یابی تفاوت معناداری دارند. به سخن دیگر در این زمینه‌ها افراد سندرم داون در مقایسه با سایر گروه‏های عقب‏ماند ذهنی آموزش‏پذیر بهتر عمل کردند. از آنجایی که در مراکز و مدارس ویژه (کودکان سندرم داون و عقب‏مانده های آموزش‏پذیر) بیشتر به مسائل تحصیلی و آموزشی و شغلی پرداخته می‌شود در حالی که افراد سندرم داون و عقب‏ماند ذهنی آموزش‏پذیر نیاز به مهارت‏های اجتماعی از جمله مهارت‏های دوستی و دوست‏یابی دارند، پیشنهاد می‌شود که در این مراکز علاوه بر بعد تحصیلی به بعد مهارت‏های اجتماعی توجه شود.