مقاله بررسی روشهای افزایش مسئولیت پذیری در دانشآموزان دوره راهنمایی شهر شهرضا در سال تحصیلی ۸۵ – ۱۳۸۴
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله بررسی روشهای افزایش مسئولیت پذیری در دانشآموزان دوره راهنمایی شهر شهرضا در سال تحصیلی ۸۵ – ۱۳۸۴ دارای ۳۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی روشهای افزایش مسئولیت پذیری در دانشآموزان دوره راهنمایی شهر شهرضا در سال تحصیلی ۸۵ – ۱۳۸۴ کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی روشهای افزایش مسئولیت پذیری در دانشآموزان دوره راهنمایی شهر شهرضا در سال تحصیلی ۸۵ – ۱۳۸۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی روشهای افزایش مسئولیت پذیری در دانشآموزان دوره راهنمایی شهر شهرضا در سال تحصیلی ۸۵ – ۱۳۸۴ :
تعداد صفحات :۳۸
هدف این پژوهش بررسی و مقایسه تأثیر شیوههای افزایش مسئولیت پذیری انضباط مثبت، یادگیری مبتنی بر خود و واقعیت درمانی در دانشآموزان راهنمایی شهر شهرضا در سال تحصیلی ۸۵-۱۳۸۴ بود .
در این پژوهش از سه شیوه آموزشی «انضباط مثبت» ، «یادگیری مبتنی بر خود» و «واقعیت درمانی» در قالب روش تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل استفاده شده است.
جامعه آماری این پژوهش،کلیه دانشآموزان پسرو دختر دوره راهنمایی شهر شهرضا بود و این جامعه تقریباً ۵۹۱۹ نفر است که در سال تحصیلی مذکور مشغول به تحصیل بودند. نمونه شامل ۲۴۰ دانش آموز(۱۲۰ نفر پسر و ۱۲۰ نفر دختر) بود که به شیوه نمونه گیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی در ۶ گروه آزمایش و۲ گروه کنترل از هر دو جنس جایگزین شدند که در مجموع ۸ گروه ۳۰ نفره را تشکیل دادند. هر شیوه به مدت ۱۲ جلسه هر جلسه به مدت یک ساعت جداگانه و در هر دو جنس اجرا شده است. منظور از مسئولیت پذیری در این پژوهش نمرهای است که آزمودنیها از مقیاس والدین، دبیر و خود تحلیلی به دست میآورند .جهت تحلیل دادهها از نرم افزار آماری ۱۳spss در دوسطح توصیفی(میانگین،واریانس و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد .
نتایج تحقیق نشان داد که آموزش مسئولیت پذیری به شیوه انضباط مثبت و واقعیت درمانی در پسران و دختران در هر سه نوع سنجش (والد، دبیر و خودارزیابی) و در هر دو مرحله پس آزمون و پیگیری مؤثر بوده است .برنامه آموزشی یادگیری مبتنی بر خود در افزایش مسئولیت پذیری پسران در هردو نوع سنجش والد ودبیر در دو مرحله پس آزمون وپیگیری معنا دار بوده است، ولی در نوع سنجش خود ارزیابی معنا دار نبوده است . اثر متقابل جنس و عضویت گروهی فقط در مرحله پیگیری و برای فرم دبیر به میزان ۲/۴ درصد و فرم والد به میزان ۷/۴ درصد تأثیر معنادار داشته است (۰۵/۰ P
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.