مقاله مقایسه اثربخشی درمان نگهدارنده با متادون و درمان سم زدایی با متادون بر نشانههای اضطراب و افسردگی افراد وابسته به مواد مخدر
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مقایسه اثربخشی درمان نگهدارنده با متادون و درمان سم زدایی با متادون بر نشانههای اضطراب و افسردگی افراد وابسته به مواد مخدر دارای ۲۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه اثربخشی درمان نگهدارنده با متادون و درمان سم زدایی با متادون بر نشانههای اضطراب و افسردگی افراد وابسته به مواد مخدر کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه اثربخشی درمان نگهدارنده با متادون و درمان سم زدایی با متادون بر نشانههای اضطراب و افسردگی افراد وابسته به مواد مخدر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه اثربخشی درمان نگهدارنده با متادون و درمان سم زدایی با متادون بر نشانههای اضطراب و افسردگی افراد وابسته به مواد مخدر :
تعداد صفحات :۲۹
تحقیق حاضر اثربخشی دو نوع روش درمانی سم زدایی(MD) با متادون و درمان نگهدارنده با متادون را (MMT) بر نشانههای افسردگی و اضطراب افراد وابسته به مواد مخدر مقایسه میکند. در این تحقیق درمان سم زدایی با متادون و درمان نگهدارنده با متادون به عنوان متغیر مستقل و نشانههای افسردگی و اضطراب به عنوان متغیر وابسته می شدند. حجم نمونه تحقیق ۱۰۰ نفر بوده که هر گروه درمانی ۵۰ نفر را شامل میشود. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ بود که در سه مقطع زمانی قبل از شروع درمان و ۴۵ و ۹۰ روز بعد میان بیماران توزیع و اجرا شد. آزمون تحلیل واریانس اندازه گیریهای مکرر نشان داد که نشانههای افسردگی گروه MMT، بعد از گذشت ۴۵ روز، کاهش معنادار داشت و بعد از گذشت ۹۰ روز نیز، این کاهش معنادار بیشتر شد. در خصوص نشانههای اضطراب هم همین طور بود. به عبارت دیگر، نشانههای اضطراب گروه MMT بعد از گذشت ۴۵ روز به طور معناداری کاهش یافت که این کاهش معنادار بعد از ۹۰ روز نیز ادامه یافت. در گروه MD نیز نشانههای افسردگی بعد از گذشت ۴۵ روز، کاهش معنادار داشت که این کاهش معنادار بعد از ۹۰ روز نیز همچنان بیشتر شد، نشانههای اضطراب هم در گروه MD، بعد از ۴۵ و ۹۰ روز کاهش معناداری داشت. نتایج حاصله نشان دهنده نقش مؤثر عامل زمان بر اثربخشی این دو نوع درمان بود، اما در تعامل عوامل زمان با گروه و نشانهها نتایج حاکی از آن بود که گروه به تنهایی عامل موثری بر نتایج تحقیق نبود.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.