دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله تأثیر تمرین هوازی بر استرس اکسیداتیو بافت کلیوی رت‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تأثیر تمرین هوازی بر استرس اکسیداتیو بافت کلیوی رت‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تأثیر تمرین هوازی بر استرس اکسیداتیو بافت کلیوی رت‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر تمرین هوازی بر استرس اکسیداتیو بافت کلیوی رت‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تأثیر تمرین هوازی بر استرس اکسیداتیو بافت کلیوی رت‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی :
تعداد صفحات :۲۴
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین هوازی بر شاخص‌های منتخب استرس اکسیداتیو در بافت کلی رت‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی بود. بدین‌منظور، ۲۴ سر موش صحرایی نر ویستار چهار هفته، پس از جراحی و به‌صورت تصادفی در سه گروه شم (تحت جراحی بدون ایجاد انفارکتوس) (۸n=)، کنترل انفارکته (۸n=) و تمرینی انفارکته (n=8) قرار گرفتند. جهت انجام پژوهش، گروه تمرینی مبتلا به انفارکتوس قلبی فعالیت دویدن زیربیشینه روی تردمیل جوندگان را طی ۱۰ هفته (پنج روز در هفته، هر جلسه به‌مدت ۵۰ دقیقه با شدت ۱۷ متر بر دقیقه) اجرا نمودند و در این مدت، گروه‌های شم و کنترل هیچ‌گونه فعالیت ورزشی نداشته و در قفس نگهداری می‌شدند. پس از اتمام پروتکل تمرینی، سطوح فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون احیاشده و مالون‌دی‌آلدهید در بافت کلیه اندازه‌گیری گردید. آنالیز آماری داده‌ها نشان می‌دهد که اختلاف معناداری در سطح فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز بافت کلیه در گروه‌های سه‌گانه وجود ندارد؛ اما سطوح فعالیت آنزیم کاتالاز و گلوتاتیون احیا‌شد بافت کلیه در گروه‌های تمرینی مبتلا به انفارکتوس قلبی و کنترل مبتلا به انفارکتوس کاهش معناداری را نسبت به گروه شم نشان می‌دهد. براساس نتایج، اختلاف معناداری در آنزیم کاتالاز و گلوتاتیون احیاشده در بین گروه‌های تمرینی مبتلا به انفارکتوس قلبی و کنترل مبتلا به انفارکتوس وجود ندارد. علاوه‌براین، سطح مالون‌دی‌آلدهید در موش‌های با انفارکتوس قلبی به‌طور معناداری افزایش پیدا کرده است؛ اما میزان فعالیت این آنزیم در گروه تمرینی مبتلا به انفارکتوس قلبی به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل مبتلا به انفارکتوس می‌باشد. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که مداخل ورزش دویدن پیوسته به‌مدت ۱۰ هفته با میانگین شدت کار معادل ۶۵ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق کاهش سطح پراکسیداسیون لیپید سبب کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود عملکرد بافت کلیه پس از انفارکتوس قلبی می‌شود.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
