مقاله تأثیر افزودن آنتی اکسیدان های طبیعی و مصنوعی به جیره بر عملکرد و وضعیت آنتی اکسیدانی بزغاله های پرواری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر افزودن آنتی اکسیدان های طبیعی و مصنوعی به جیره بر عملکرد و وضعیت آنتی اکسیدانی بزغاله های پرواری دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر افزودن آنتی اکسیدان های طبیعی و مصنوعی به جیره بر عملکرد و وضعیت آنتی اکسیدانی بزغاله های پرواری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر افزودن آنتی اکسیدان های طبیعی و مصنوعی به جیره بر عملکرد و وضعیت آنتی اکسیدانی بزغاله های پرواری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر افزودن آنتی اکسیدان های طبیعی و مصنوعی به جیره بر عملکرد و وضعیت آنتی اکسیدانی بزغاله های پرواری :

تعداد صفحات :۲۱

این مطالعه به منظور بررسی تأثیر تغذیه آنتی‌اکسیدان طبیعی و مصنوعی بر عملکرد و وضعیت آنتی‌اکسیدانی بزغاله‌های پرواری انجام گرفت. تعداد ۳۲ رأس بزغاله نر نژاد مهابادی ۵ تا ۶ ماهه با میانگین وزن اولیه ۸/۱±5/16 کیلوگرم، به طور تصادفی با یکی از جیره‌های آزمایشی شامل: ۱- شاهد، ۲- حاوی ۱۵ درصد تفاله دانه انار، ۳- حاوی ۴۰۰ میلی‌گرم درکیلوگرم ویتامین ای و ۴- حاوی ۱۵ درصد تفاله دانه انار + ۴۰۰ میلی‌گرم درکیلوگرم ویتامین ای (بر حسب ماده خشک) به صورت انفرادی و به مدت ۸۴ روز تغذیه شدند. افزودن ویتامین ای و تفاله دانه انار به جیره تغییری در عملکرد و ماده خشک مصرفی بزغاله‌ها ایجاد نکرد (۰۵/۰‌<P). میزان اکسیداسیون چربی در عضله راسته خام و پخته بزغاله‌های تغذیه شده با جیره حاوی تفاله دانه انار و جیره حاوی ویتامین ای به طور معنی‌داری نسبت به بزغاله‌های تغذیه شده با جیره شاهد کاهش یافت و بیش‌ترین کاهش مربوط به بزغاله‌های تغذیه شده با جیره حاوی تفاله دانه انار + ویتامین ای بود (۰۵/۰ >P). افزودن تفاله دانه انار، ویتامین ای و تفاله دانه انار + ویتامین ای به جیره باعث افزایش (۰۵/0P<) ظرفیت کل آنتی اکسیدانی و متعاقباً کاهش (۰۵/0P<) میزان مالون ‌دی‌آلدهید پلاسما، کبد و عضله راسته نسبت به جیره شاهد شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تفاله دانه انار را می‌توان به عنوان یک منبع آنتی‌اکسیدان طبیعی به جای آنتی‌اکسیدان‌های صنعتی در جیره نشخوارکنندگان به کار برد.