مقاله بررسی اثرات نالوکسان بر تغییرات هیستولوژیک و مورفومتریک بیضه در اثر تجویز مورفین در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار


در حال بارگذاری
23 اکتبر 2022
فایل ورد و پاورپوینت
2120
1 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی اثرات نالوکسان بر تغییرات هیستولوژیک و مورفومتریک بیضه در اثر تجویز مورفین در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثرات نالوکسان بر تغییرات هیستولوژیک و مورفومتریک بیضه در اثر تجویز مورفین در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثرات نالوکسان بر تغییرات هیستولوژیک و مورفومتریک بیضه در اثر تجویز مورفین در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن مقاله بررسی اثرات نالوکسان بر تغییرات هیستولوژیک و مورفومتریک بیضه در اثر تجویز مورفین در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار :

تعداد صفحات :۱۲

هدف از این مطالعه بررسی اثر مورفین و نالوکسان بر روی تغییرات هیستومورفومتریک بیضه موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار بود. ۱۵ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به سه گروه تقسیم شدند : ۱- گروه کنترل. ۲- گروه آزمایشی مورفین (مورفین به میزان۵ میلی گرم بر کیلوگرم برای ۳۰ روز به صورت داخل صفاقی دریافت کردند). ۳- گروه آزمایشی مورفین-نالوکسان (مورفین به میزان۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم برای ۳۰ روز به صورت داخل صفاقی و در روز ۳۰ یک دوز نالوکسان به میزان ۲ میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کردند. ده روز بعد از پایان آزمایش، نمونه‌ها در روز چهل گرفته شد. نتایج نشان داد که ضخامت دیواره لوله‌های اسپرم‌ساز و وزن بیضه‌ها در گروه آزمایشی مورفین کاهش معنی‌داری داشته است (۰۵/۰ ≥ p). هم چنین، تعداد سلول‌های اسپرماتوژنیک در گروه آزمایشی مورفین کاهش یافته بود. بعلاوه، ضخامت دیواره لوله‌های اسپرم‌ساز، وزن بیضه‌‌ها و تعداد سلول‌های اسپرماتوژنیک در گروه آزمایشی مورفین-نالوکسان نسبت به گروه آزمایشی مورفین افزایش یافته بود، اما افزایش تعداد سلول‌های اسپرماتوژنیک در گروه آزمایشی مورفین-نالوکسان نسبت به گروه آزمایشی مورفین فاقد اختلاف معنی‌دار بود (۰۵/۰ ≤ p). به طور کلی می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مورفین می‌تواند فعالیت جنسی، تعداد سلول‌های اسپرماتوژنیک، ضخامت دیواره لوله‌های اسپرم ساز و وزن بیضه‌ها را کاهش دهد اما نالوکسان می‌تواند این کاهش را بهبود بخشد.

  راهنمای خرید:
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.