مقاله کارآیی جاذب ترکیبی مکمل شده با جیره غذایی در کاهش سمیت آفلاتوکسین ب۱ و بهبود ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله کارآیی جاذب ترکیبی مکمل شده با جیره غذایی در کاهش سمیت آفلاتوکسین ب۱ و بهبود ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کارآیی جاذب ترکیبی مکمل شده با جیره غذایی در کاهش سمیت آفلاتوکسین ب۱ و بهبود ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کارآیی جاذب ترکیبی مکمل شده با جیره غذایی در کاهش سمیت آفلاتوکسین ب۱ و بهبود ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کارآیی جاذب ترکیبی مکمل شده با جیره غذایی در کاهش سمیت آفلاتوکسین ب۱ و بهبود ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) :

تعداد صفحات :۱۷

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر غلظت‌های مختلف سم آفلاتوکسین ب۱ و کارایی نوعی جاذب ترکیبی بر شاخص‌های خونی و بیوشیمیایی سرم خون و بافت کبد ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان انجام پذیرفت. به این منظور تعداد ۴۱۴ قطعه بچه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (۲۰/۱±67/9 گرم) در قالب ۶ تیمار با جیره‌های حاوی ۳ سطح آفلاتوکسین (ppb 0، ۲۵ و ۵۰) و دو سطح جاذب (صفر و ۵ درصد) به مدت ۶۰ روز پرورش داده شدند. در پایان آزمایش از نظر شاخص‌های خونی، اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (۰۵/۰<P). بیشترین و کمترین میزان آنزیم آلکالین فسفاتاز به ترتیب در تیمار حاوی ۵ درصد جاذب – ppb 25 سم آفلاتوکسین ب۱ و تیمار فاقد آفلاتوکسین و جاذب مشاهده شد (۰۵/۰≥P)، ولی فعالیت آنزیم‌های آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلانین آمینو ترانسفراز سرم تحت تأثیر جاذب (۵ درصد) کاهش یافت (۰۵/۰≥ P). همچنین اثر متقابل آفلاتوکسین و جاذب بر میزان شاخص‌های پروتئین کل و گلوبولین معنی‌دار بود، در حالیکه غلظت آلبومین سرم فقط تحت تأثیر جاذب قرار گرفت (۰۵/۰≥P). علاوه بر این با افزایش غلظت سم، شاخص کبدی کاهش یافت (۰۵/۰≥P). اتساع عروق خونی، تخریب سیتوپلاسم، تجمع خون، نفوذ سلول‌های ایمنی در کبد ماهیان تغذیه شده با آفلاتوکسین مشاهده شد که در تیمار ppb 50 شدت این آسیب‌ها افزایش یافت. در کل نتایج این آزمایش نشان داد آفلاتوکسین سبب تخریب بافت کبد و افزایش میزان فعالیت آنزیم‌های کبدی شد و جاذب مورد استفاده علیرغم بهبود شاخص‌های ایمنی، در برابر تغییرات آسیب شناختی اثر حفاظتی نداشت.