مقاله مکان یابی ژن های کنترل کننده سرعت و درصد جوانه زنی در آفتابگردان تحت شرایط تنش شوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مکان یابی ژن های کنترل کننده سرعت و درصد جوانه زنی در آفتابگردان تحت شرایط تنش شوری دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مکان یابی ژن های کنترل کننده سرعت و درصد جوانه زنی در آفتابگردان تحت شرایط تنش شوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مکان یابی ژن های کنترل کننده سرعت و درصد جوانه زنی در آفتابگردان تحت شرایط تنش شوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مکان یابی ژن های کنترل کننده سرعت و درصد جوانه زنی در آفتابگردان تحت شرایط تنش شوری :

تعداد صفحات :۲۴

تنش شوری از جمله عوامل محدود کننده رشد گیاهان می­باشد. به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف شوری بر صفات درصد و سرعت جوانه­زنی بذور آفتابگردان و تعیین مکان ژن­های کنترل­کننده صفات مذکور در ژنوم آفتابگردان، مطالعه­ای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی دانشگاه ارومیه به اجرا در آمد. عامل اول شامل ۷۰ رگه درون­زاد نوترکیب آفتابگردان حاصل از تلاقی PAC2 (به عنوان والد مادری) و RHA266 (به عنوان والد پدری) به همراه والدین و عامل دوم سطوح مختلف تنش شوری شامل صفر، ۲، ۴، ۶ و ۸ دسی­زیمنس­بر­متر بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین سطوح مختلف شوری و رگه­ های خالص و برای هر دو صفت مورد مطالعه تفاوت معنی دار در سطح احتمال یک درصد وجود دارد و اثر متقابل رگه و شوری نیز معنی­دار است. وراثت­ پذیری برای درصد جوانه­ زنی ۱۴ درصد و برای سرعت جوانه ­زنی ۲۰ درصد برآورد شد. مکان­یابی ژن­ها با استفاده از نقشه پیوستگی شامل ۲۲۱ نشانگر SSR/SNP با متوسط فاصله ۷/۴۴ سانتی­ مورگان بین نشانگرها انجام گرفت. در سطوح مختلف تنش شوری، برای صفت درصد جوانه ­زنی QTL 12 و برای صفت سرعت جوانه­ زنی ۲۲ QTL شناسایی شد. درصد تغییرات فنوتیپی توجیه شده توسط QTL­ها برای صفات مورد مطالعه بین ۲/۰۴% تا ۶۷/۶۱% متغییر بود. در این مطالعه، QTLهای salt2.PG.13.1، salt2.PGS.2.1، salt2.GR.1.1، salt4.GR.9.1، salt6.GR.10.1 و salt8.GR.6.1 دارای بیشترین ضریب تغییرات فنوتیپی می­باشند. نتایج این تحقیق بیانگر وجود QTLهای غیر اختصاصی (هم مکان) برای صفات مورد مطالعه است که این امر اهمیت زیادی در به­ نژادی گیاهی داشته و گزینش همزمان چندین صفت را امکان­پذیر می­سازد.