مقاله تعیین مناسبترین درصد غذادهی در پرورش گوشتی بچه فیل ماهی ( Huso huso ) در حوضچه های فایبرگلاس
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تعیین مناسبترین درصد غذادهی در پرورش گوشتی بچه فیل ماهی ( Huso huso ) در حوضچه های فایبرگلاس دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تعیین مناسبترین درصد غذادهی در پرورش گوشتی بچه فیل ماهی ( Huso huso ) در حوضچه های فایبرگلاس کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین مناسبترین درصد غذادهی در پرورش گوشتی بچه فیل ماهی ( Huso huso ) در حوضچه های فایبرگلاس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تعیین مناسبترین درصد غذادهی در پرورش گوشتی بچه فیل ماهی ( Huso huso ) در حوضچه های فایبرگلاس :
تعداد صفحات :۲۴
به منظور ارزیابی اثر میزان غذا دهی بر عملکرد روند رشد، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رشد ویژه، کارایی غذا و شاخص قیمت بچه فیل ماهیان پرورشی (Huso huso)، آزمایش رشدی در دو مرحله مطالعاتی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی متعادل در حوضچه های فایبرگلاس (۲×2×0.53 سانتیمتر) در شرایط یکسان پرورشی (جیره غذایی، اکسیژن محلول، نور، شدت جریان آب، تراکم کشت و دفعات غذا دهی) طراحی و انجام شد. در مرحله اول ۱۸۰ عدد بچه فیل ماهی با وزن متوسط ۸۶۷.۸۶±17.42گرم به مدت ۱۰۰ روز در چهار تیمار و سه تکرار با درصدهای مختلف غذا دهی (۱، ۲، ۳ و ۴ درصد براساس وزن توده زنده)، در مرحله دوم نیز چهار تیمار با سه تکرار (با تعداد ۸۴ عدد فیل ماهی با وزن متوسط ۲۰۹۶.۱±35.6 گرم) در نظر گرفته شد که با درصدهای مختلف ۰.۷۵، ۱.۵، ۲.۵ و ۳ درصد وزن توده زنده به مدت ۱۲۵ روز تغذیه شدند. در طول دوره پرورش درجه حرارت آب بترتیب ۲۵.۵۲±1.78 و ۱۴.۸۲±0.48 درجه سانتیگراد و اکسیژن محلول ۷.۶±0.3 و ۷.۹±0.18میلی گرم در لیتر در نوسان بود. ماهیان چهار بار در روز با استفاده از جیره رشد شامل، ۴۰ درصد پروتئین، ۱۳ درصد چربی و ۹.۹ درصد خاکستر غذا دهی شدند. در تمام تیمارها ماهیان به سرعت رشد نموده و استفاده کارآمدی از جیره ها داشتند، اما تاثیر تعدادی از تیمارها (درصدهای مختلف غذا دهی) بر روند رشد و نمو مشاهده گردید. بررسی مقادیر درصد افزایش وزن بدن، شاخص رشد ویژه، ضریب تبدیل غذا، کارایی غذا و شاخص قیمت در مطالعه فوق (در هر دو مرحله) در طول دوره پرورش دلیل واضحی برای عملکرد رشد مناسبتر در درصدهای غذا دهی پایین تر بود (۰.۰۵>P). بطوریکه افزایش درصد غذا دهی با میزان مصرف غذا (D.F.C) رابطه مستقیم و با مقادیر کارآیی غذا، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رشد ویژه و شاخص قیمت رابطه معکوس را نشان داد (۰.۰۵>P). همچنین مشخص گردید در مرحله یک، تیمار ۲ درصد غذا دهی با مصرف ۱.۹۲ واحد غذا، یک واحد گوشت و در مرحله دوم تیمار ۰.۷۵ درصد غذا دهی با مصرف ۱.۸۲ واحد غذا، یک واحد گوشت تولید نموده اند، همچنین مشخص گردید در هر دو مرحله به رغم افزایش هزینه تولید غذا در تیمارهای غذا دهی بالاتر به میزان بیش از ۵۰ درصد، هیچگونه اختلاف معنی داری در روند رشد مشاهده نگردید. می توان اذعان نمود حد مطلوب درصد غذا دهی برای ماهیان ۸۵۰ تا ۱۹۰۰ گرمی به میزان دو درصد و برای ماهیان ۲۰۵۰ تا ۳۳۰۰ گرمی، حداکثر تا ۱ درصد وزن بدن (با توجه به دمای آب) می باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.