مقاله اثر ال- اسکوربیل-۲- پلی فسفات بعنوان منبع ویتامین C بر شاخصهای رشد فیل ماهی(Huso huso L.)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر ال- اسکوربیل-۲- پلی فسفات بعنوان منبع ویتامین C بر شاخصهای رشد فیل ماهی(Huso huso L.) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر ال- اسکوربیل-۲- پلی فسفات بعنوان منبع ویتامین C بر شاخصهای رشد فیل ماهی(Huso huso L.)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر ال- اسکوربیل-۲- پلی فسفات بعنوان منبع ویتامین C بر شاخصهای رشد فیل ماهی(Huso huso L.)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر ال- اسکوربیل-۲- پلی فسفات بعنوان منبع ویتامین C بر شاخصهای رشد فیل ماهی(Huso huso L.) :

تعداد صفحات :۲۴

شش جیره غذایی شامل مقادیر صفر، ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰، ۸۰۰ و ۱۶۰۰ میلیگرم ویتامین C از نوع ال- اسکوربیل-۲- پلی فسفات (APP) در کیلوگرم غذا در سه تکرار و به مدت ۱۶ هفته جهت پرورش فیل ماهیان جوان در نظر گرفته شد. پس از عادت دهی ماهیان با غذای مصنوعی، تعداد ۵۵ عدد فیل ماهی با وزن متوسط ۵/۰±1/38 گرم به هر تانک پرورش معرفی گردید. در خصوص پارامترهای رشد در هفته چهارم در اکثر پارامترهای اندازه گیری شده، اختلاف معنی دار بود (۰۵/0P<). در حالیکه در هفته هشتم به جز CF و PER در بقیه موارد اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (۰۵/0P>). همچنین در هفته دوازدهم به جز BWI و FCR در بقیه موارد اختلاف معنی دار بود (۰۵/0P<) و در هفته شانزدهم در متوسط وزن،CF و SGR اختلاف معنی دار مشاهده گردید (۰۵/0P<). مقایسه پارامترهای رشد در کل دوره نشاندهنده معنی دار بودن اختلاف تنها در مورد متوسط وزن، CF و SGR بود (۰۵/0P<). این در حالی است که در مقدار HSI تفاوتی در هفته هشتم و شانزدهم در تیمارهای مختلف دیده نشد (۰۵/0P>). مقدار بازماندگی در هفته چهارم در تیمارهای مختلف معنی دار بود (۰۵/0P<) اما در کل دوره با اینکه بیشترین تلفات در ماهیان تغذیه شده با جیره های فاقد ویتامینC بوده ولیکن اختلاف بین تیمارها معنی دار نبود (۰۵/0P>). همچنین هیچ عارضه پاتولوژیک ماکروسکوپیک در ماهیان مورد مطالعه مشاهده نگردید.نتایج این تحقیق مشخص ساخت این ویتامین می تواند در دوره های مختلف رشد اثرات معنی داری بر برخی شاخص های رشد بگذارد و خصوصاً اثرات مثبت بیشتری در سنین پایین تر مشاهده شد. لذا با توجه به این نتیجه بنظر می رسد در شرایط پرورشی و در محدوده وزنی مورد نظر، مقدار ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیگرم در کیلوگرم از APP می تواند سطح مطلوب این ویتامین قلمداد گردد.