مقاله تنوع ژنتیکی برخی جمعیتهایهندوانه (Citrullus lanatus var. lanatus) بر اساس صفات مورفولوژیک و نشانگرهای ریزماهواره(ISSR)
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تنوع ژنتیکی برخی جمعیتهایهندوانه (Citrullus lanatus var. lanatus) بر اساس صفات مورفولوژیک و نشانگرهای ریزماهواره(ISSR) دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تنوع ژنتیکی برخی جمعیتهایهندوانه (Citrullus lanatus var. lanatus) بر اساس صفات مورفولوژیک و نشانگرهای ریزماهواره(ISSR) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تنوع ژنتیکی برخی جمعیتهایهندوانه (Citrullus lanatus var. lanatus) بر اساس صفات مورفولوژیک و نشانگرهای ریزماهواره(ISSR)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تنوع ژنتیکی برخی جمعیتهایهندوانه (Citrullus lanatus var. lanatus) بر اساس صفات مورفولوژیک و نشانگرهای ریزماهواره(ISSR) :
تعداد صفحات :۲۸
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی بین جمعیتهای هندوانه بومی ایران،۲۴ جمعیت بومی به همراه یک رقم خارجی (دورگ F-1 شرکت ساکاتا) با استفاده از صفات مورفولوژیک و نشانگرهای ISSR مورد مطالعه قرار گرفتند. برای بررسی تنوع مورفولوژیکی، جمعیتها در مزرعه و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار کاشته شده و صفات مورفولوژیک آنها شامل تعداد میوه در بوته، طول بلندترین شاخه، وزن میوه، طول و عرض میوه و ضخامت پوست میوه اندازهگیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین جمعیتها از نظر تمام صفات مورفولوژیک مورد بررسی اختلاف معنیدار وجود داشت. گروهبندی جمعیتها بر اساس صفات مورفولوژیک با استفاده از تجزیه کلاستر، آنها را در چهار گروه مجزا قرار داد. در بررسی تنوع با استفاده از نشانگر مولکولی، ده آغازگر مورد استفاده ۸۷ مکان قابل امتیازبندی تولید کردند که از این تعداد ۷۵ مکان چندشکل بودند. مقادیرPIC برای آغازگرهای مورد استفاده از ۵۲/۰ (آغازگر P4) تا ۹۱/۰ (آغازگر UBC864) متغیر بوده و میانگین آن ۸۳/۰ برآورد شد. دندروگرام حاصل از تجزیه کلاستر به روش UPGMA مبتنی بر ضرایب تشابه ژنتیکی جاکارد، جمعیتها را در هفت گروه قرار داد. کمترین و بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیتهای کردستان و کرمانشاه و جمعیتهای مازندران و خراسان بود. نتایج این پژوهش نشان داد که نشانگرهای ISSR به طور مؤثری میتوانند برای مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیتهای هندوانه بومی ایران استفاده شوند و از میان آغازگرهای استفاده شده، UBC864 و UBC823 مناسبترین آغازگرها برای مطالعات بعدی تشخیص داده شدند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.