مقاله بررسی الگوی رشد و عملکرد چند رقم و توده پیاز خوراکی ایرانی بر اساس شاخص های فیزیولوژیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی الگوی رشد و عملکرد چند رقم و توده پیاز خوراکی ایرانی بر اساس شاخص های فیزیولوژیک دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی الگوی رشد و عملکرد چند رقم و توده پیاز خوراکی ایرانی بر اساس شاخص های فیزیولوژیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی الگوی رشد و عملکرد چند رقم و توده پیاز خوراکی ایرانی بر اساس شاخص های فیزیولوژیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی الگوی رشد و عملکرد چند رقم و توده پیاز خوراکی ایرانی بر اساس شاخص های فیزیولوژیک :

تعداد صفحات :۲۷

در این بررسی فنولوژی، مراحل نمو و شاخص های رشد بر عملکرد و برخی اجزا عملکرد پنج رقم و توده پیاز خوراکی ایرانی در سه تاریخ کاشت مطالعه شد. سه تاریخ کاشت (۲۶ فروردین ماه، ۱۰ و ۲۵ اردیبهشت ماه) به عنوان کرت های اصلی و پنج رقم پیاز روز بلند قرمز آذرشهر، درچه اصفهان، اسحاق آباد، سفید قم و سفید نیشابور به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. آزمایش در سال های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به صورت طرح آماری اسپلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات نیشابور اجرا شد. شاخص های رشد بر اساس تغییرات درجه حرارت روزانه Growth Degree Day (GDD) به صورت تجمعی تا پایان فصل رشد اندازه گیری و سطح برگ نیز از طریق فرمول A=-93+1.83L+38.6C25 محاسبه شد. با گذشت زمان و جذب درجه روز رشد، به طور متوسط تمام ارقام پیاز که در تاریخ اول کاشت شده بودند در محدوده ۲۵۰۰ درجه روز رشد (اول شهریور ماه) به بالاترین میزان از شاخص سطح برگ رسیدند و معادله LAI=e(a+bh1+ch2) بهترین معادله پیش بینی شده بود که توانست تغییرات سطح برگ ارقام پیاز در تاریخ های مختلف کاشت در طول فصل رشد را توضیح دهد. تغییرات وزن خشک پیاز در طول فصل رشد به منظور دستیابی به روند تغییرات Dry Mather Index (DMI) از طریق معادله DM=e(a+bH1+CH2+dH3) به دست آمد. این معادله برای کلیه ارقام ضریب تشخیص بالاتر از %۹۱ را نشان داد. به طور کلی در این تحقیق روند افزایش وزن خشک در تمام تاریخ های کاشت و تیمارها به صورت منحنی سیگموئیدی بود و تفاوتی بین ارقام مختلف وجود نداشت. عملکرد سوخ تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفت و بالاترین عملکرد مربوط به تاریخ کشت اول بود (۵۶.۵۲۳ تن در هکتار). افزایش عملکرد را می توان به افزایش شاخص سطح برگ، ماده خشک و سرعت رشد نسبی ارقام در تاریخ اول کاشت مرتبط دانست. رقم درجه اصفهان نیز تحت تاثیر تاریخ های مختلف کاشت، عملکرد بالاتری داشت.