دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله بررسی دزهای کاهش یافته علفکش اگزادیارژیل (EC 30%) در مراحل مختلف رشدی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله بررسی دزهای کاهش یافته علفکش اگزادیارژیل (EC 30%) در مراحل مختلف رشدی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی دزهای کاهش یافته علفکش اگزادیارژیل (EC 30%) در مراحل مختلف رشدی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی دزهای کاهش یافته علفکش اگزادیارژیل (EC 30%) در مراحل مختلف رشدی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی دزهای کاهش یافته علفکش اگزادیارژیل (EC 30%) در مراحل مختلف رشدی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی :
تعداد صفحات :۳۶
به منظور بررسی تأثیر دزهای کاهش یافته علفکش اگزادیارژیل (تاپ استار® EC 30%) بهصورت پسرویشی بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آلاروق اردبیل انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل با تیمار شاهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و با استفاده از رقم سیبزمینی مرسوم منطقه (آگریا) انجام شد. فاکتور اول دزهای علفکش اگزادیارژیل در شش سطح، ۱۶/۰، ۳۳/۰، ۶۶/۰، ۳۳/۱، ۲ و ۶۶/۲ لیتر در هکتار و فاکتور دوم زمان مصرف علفکش اگزادیارژیل در مراحل مختلف رشدی سیبزمینی در سه مرحلهی سبز شدن، استولونزایی و حجیم شدن غده سیبزمینی میباشد؛ همچنین یک تیمار وجین کامل (بدون علفهرز) بعنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاربرد دز ۶۶/۲ لیتر در هکتار باعث کاهش تراکم و زیست توده علفهایهرز به ترتیب به میزان ۴۰/۴۸ و ۱۶/۶۶ درصد نسبت به شاهد بدون وجین شد که با دز ۲ لیتر در هکتار تفاوت معنیداری نداشت. در بین زمانهای مصرف در مراحل مختلف رشدی سیبزمینی، مرحله سبز شدن سیبزمینی بالاترین درصد کاهش تراکم و زیست توده علفهایهرز را ایجاد کرد. تجزیههای آماری نشان داد که دزهای مختلف اگزادیارژیل تأثیر معنیداری بر ارتفاع سیبزمینی، قطر ساقه اصلی سیبزمینی، عملکرد تک بوته و عملکرد کل غده سیبزمینی ایجاد کرد. کاربرد دز ۶۶/۲ لیتر در هکتار اگزادیارژیل باعث افزایش قطر ساقه اصلی سیبزمینی، عملکرد تک بوته و عملکرد کل غده به ترتیب به میزان ۸۵/۳۶، ۲۷/۴۹ و ۵۹/۵۱ درصد نسبت به تیمار بدون وجین شد اما بیشترین ارتفاع سیبزمینی در دز ۳۳/۱ لیتر در هکتار اگزادیارژیل بود. در بین زمانهای مصرف اگزادیارژیل در مراحل مختلف رشدی سیبزمینی، مرحله سبز شدن سیبزمینی بالاترین درصد افزایش ارتفاع و قطر ساقه اصلی سیبزمینی، عملکرد تک بوته و عملکرد کل غده را ایجاد کرد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
