مقاله تاثیر مصرف مکمل گلوتامین و فعالیت ورزشی تناوبی بر پاسخ HSP72 و CK در بازیکنان فوتبال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تاثیر مصرف مکمل گلوتامین و فعالیت ورزشی تناوبی بر پاسخ HSP72 و CK در بازیکنان فوتبال دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر مصرف مکمل گلوتامین و فعالیت ورزشی تناوبی بر پاسخ HSP72 و CK در بازیکنان فوتبال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر مصرف مکمل گلوتامین و فعالیت ورزشی تناوبی بر پاسخ HSP72 و CK در بازیکنان فوتبال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر مصرف مکمل گلوتامین و فعالیت ورزشی تناوبی بر پاسخ HSP72 و CK در بازیکنان فوتبال :

تعداد صفحات :۲۴

چکیده :

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکمل‌گیری کوتاه مدت گلوتامین و تمرین تناوبی بر پاسخ HSP72 و CKسرم در بازیکنان فوتبال بوده است. بدین منظور ۲۹ بازیکن فوتبال باشگاهی (میانگین سن ۴±3/19 سال، وزن ۲±3/69 کیلوگرم، قد ۲/۱±6/176 سانتی‌متر، درصد چربی بدن ۷/۱±1/12 درصد، شاخص توده بدن kg/m2 3/2±01/22 و حداکثراکسیژن مصرفی ml/min.kg 3/1±5/53) به صورت داوطلب از میان بازیکنان تیم راه آهن تهران انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل (۷n=)، مکمل (۷n=)، مکمل- فعالیت‌ورزشی(۸n=) و فعالیت‌ورزشی(۷n=) تقسیم شدند. کلیه آزمودنی‌ها قبل از انجام پژوهش در تمرینات روزانه تیم فوتبال شرکت داشته‌اند، و فقط دو گروه مکمل- فعالیت‌ورزشی و فعالیت‌ورزشی، پروتکل تناوبی پژوهش را انجام دادند. نمونه‌‌های خونی پایه (پس از ۱۴-۱۲ ساعت ناشتایی شبانه)، پیش‌آزمون، پس‌آزمون و ۹۰ دقیقه پس از آزمون از ورید پیش بازویی دست غیر برتر گرفته شد. مکمل (گلوتامین) و دارونما (دکسترین) به مقدار g/kgBW5/0 و حجم ml/kgBW5 در یک ساعت قبل از اجرای پروتکل فعالیت‌ تناوبی مصرف شد. پروتکل فعالیت تناوبی شامل ۳ مرحله دویدن ۲۰ دقیقه‌ای با شدت ۸۰% حداکثر ضربان قلب بیشینه و استراحت‌ ۵ دقیقه‌ای پیاده‌ روی بین مراحل بود. مقادیر HSP72 و CKبه ترتیب با استفاده از روش الایزا و آنزیماتیک سنجیده شد. جهت تحلیل داده‌های پژوهش در چهار گروه‌ در مراحل چهارگانه از آزمون تجزیه تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و عامل بین گروهی و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح ۰۵/۰ P≤استفاده شد. نتایج نشان داد مقادیر HSP72 به میزان ۲۱% (۰۰۱/0P=) در مرحله پس‌آزمون در گروه مکمل و ۱۶% (۰۰۱/0P=) در مرحله پس‌آزمون در گروه مکمل‌- فعالیت‌ورزشی نسبت به مرحله پایه و ۴۱% (۰۰۱/0P=) در مرحله ۹۰ دقیقه پس از آزمون در گروه مکمل- فعالیت‌ورزشی نسبت به مرحله پایه افزایش داشته است. همچنین مقادیر HSP72 بین مرحله پس‌آزمون در گروه مکمل نسبت به مرحله پس‌آزمون در گروه کنترل، ۱۵% (۰۴۷/0P=) افزایش داشت. مقادیر HSP72 بین مرحله پس‌آزمون در گروه مکمل- فعالیت‌ورزشی نسبت به مرحله پس‌آزمون در گروه کنترل ۲۰% (۰۰۱/0P=) افزایش داشت و مقادیر HSP72 بین مرحله ۹۰ دقیقه پس از ‌آزمون در گروه مکمل- فعالیت‌ورزشی نسبت به مرحله ۹۰ دقیقه پس از آزمون در گروه کنترل، ۴۰% (۰۳۳/0P=) افزایش داشت. مقادیر HSP72 در گروه‌ مکمل در مرحله پس‌آزمون (۰۰۱/0P≤) و در گروه مکمل- فعالیت‌ورزشی مرحله پس‌آزمون (۰۰۱/0P≤) و ۹۰دقیقه پس‌ از آزمون (۰۰۱/0P≤) نسبت به مرحله پایه افزایش داشت. تحلیل نتایج برآمده از تحقیق نشان می‌دهد که در آزمودنی‌های ورزشکار، ممکن است مصرف مکمل گلوتامین محرک پاسخ HSP72 بوده و فعالیت‌ورزشی تناوبی نقش موثری در پاسخ HSP72 نداشته است.