مقاله بررسی شکل انقباضات رحمی با تجویز اکسی توسین در فاز فعال مرحله اول زایمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی شکل انقباضات رحمی با تجویز اکسی توسین در فاز فعال مرحله اول زایمان دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی شکل انقباضات رحمی با تجویز اکسی توسین در فاز فعال مرحله اول زایمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی شکل انقباضات رحمی با تجویز اکسی توسین در فاز فعال مرحله اول زایمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی شکل انقباضات رحمی با تجویز اکسی توسین در فاز فعال مرحله اول زایمان :

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: امروزه مسئله زایمان و کنترل مناسب آن، امر بسیار مهمی است زیرا حدود ۵۰% سزارین های انجام شده به
لیدل پیشرفت غیرطبیعی در مرحله اول زایمان می باشد. در مامایی مدرن به طور وسیعی از انفوزیون اکسی توسین برای
تحریک و تسریع زایمان استفاده می شود. از آنجایی که در عد م تناسب سری- لگنی شکل انقباضات رحم تغییر می کند،
مطالعه حاضر با هدف مقاله بررسی شکل انقباضات رحمی با تجویز اکسی توسین در فاز فعال مرحله اول زایمان انجام شد .
روش کار: در این مطالعه کوهورت، ابتدا وضعیت انقباضات رحمی ۱۰۰ نز نخست زا با بارداری تک قلو و نمایش قله
سر به مدت ۳۰ دقیقه در اتساع ۳-۴ سانتی متر مانیتور شد. طی لیبر در ۵۳ زن به دلیل عدم پیشرفت لیبر، اکسی
توسین تجویز شد. نهایتاً در اتساع ۸ -۱۰ سانتی متری دهانه رحم به مدت ۳۰ دقیقه الگوی انقباضات ثبت شد و نسبت
طول زمان برگشت یک انقباض از قله به خط پایه به زمان رسیدن از خط پایه به قله در دو مرحله شروع و انتهای مرحله
اول زایمان در دو گروه (با و بدون تجویز اکسی توسین) محاسبه و مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم
افزار آماری SPSS (نسخه ۱۱/۵) و آزمون آماری تی زوجی، تی مستقل و کای اسکوئر انجام شد. میزان کمتر یا مساوی
۰/۰۵ معنیدار در نظر گرفته شد .
یافتهها: نسبت طول زمان برگشت یک انقباض از قله به خط پایه به زمان رسیدن از خط پایه به قله در ابتدا و انتهای
لیبر در دو گروه با و بدون تجویز اکسی توسین به ترتیب p=0/687) 1/150± 0/223 1، /۱۶۴ ± 0/203) و ۰/۱۹۹
±161/ و ۱ /۰۹۱± 0/214 1 بود (p=0/059) که تفاوت مشاهده شده در دو گروه از نظر آماری معنی داری نبود .
نتیجهگیری: استفاده از اکسی توسین جهت تقویت انقباضات رحمی شکل انقباضات رحمی را تغییر نمی دهد.