مقاله بررسی میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و اسید اوریک در مبتلایان به دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و اسید اوریک در مبتلایان به دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و اسید اوریک در مبتلایان به دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و اسید اوریک در مبتلایان به دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و اسید اوریک در مبتلایان به دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم :

تعداد صفحات :۱۸

مقدمه: اطلاعات کم و ضد‌و‌نقیضی در رابطه با ارتباط سطوح سرمی هموسیستئین، نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و اسید اوریک با شاخص‌های مقاومت به انسولین در دیابت بارداری گزارش شده است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین، نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و اسید اوریک و ارتباط آن‌ها با شاخص‌های مقاومت به انسولین در دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مقطعی در سال‌های ۹۳-۱۳۹۲ بر روی ۳۰ زن مبتلا به دیابت بارداری و ۳۰ زن باردار سالم مراجعه کننده به بیمارستان عسلیان شهر خرم‌آباد انجام شد. میزان سطوح سرمی گلوکز و اسید اوریک با استفاده از روش نورسنجی و میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و انسولین با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل و همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سطوح سرمی هموسیستئین در دیابت بارداری به طور معنی‌داری بالاتر از بارداری سالم بود (۰۰۱/۰>p). در مقابل، سطح آدیپونکتین (۰۰۳/۰=p) و نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین (۰۰۱/۰=p) به طور معنی‌داری پایین‌تر بود. سطوح سرمی اسیداوریک تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه نشان نداد. همبستگی مستقیم و معنی‌داری بین سطوح سرمی هموسیستئین و انسولین در دیابت بارداری مشاهده شد (۰۳۱/۰=p، ۴۰/۰=r). سطوح سرمی اسیداوریک همبستگی مستقیم و معنی‌داری را با شاخص مقاومت به انسولین در گروه بیمار نشان داد (۰۴۱/۰=p، ۳۸/۰=r). همبستگی غیر مستقیم و معنی‌داری بین نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و قندخون ناشتا در بارداری سالم مشاهده شد (۰۳۵/۰=p، ۳۹/۰- =r). نتیجه‌گیری: افزایش هموسیستئین، کاهش نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و افزایش جزئی اسیداوریک می‌توانند به عنوان عوامل خطر ایجاد مقاومت به انسولین در دیابت بارداری مطرح باشند.