مقاله ارزیابی نسبت طلایی دندان‌های قدامی فک بالا در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی همدان در سال ۱۳۸۳

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله ارزیابی نسبت طلایی دندان‌های قدامی فک بالا در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی همدان در سال ۱۳۸۳ دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی نسبت طلایی دندان‌های قدامی فک بالا در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی همدان در سال ۱۳۸۳  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی نسبت طلایی دندان‌های قدامی فک بالا در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی همدان در سال ۱۳۸۳،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی نسبت طلایی دندان‌های قدامی فک بالا در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی همدان در سال ۱۳۸۳ :

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه:

# مولف مسؤول، آدرس : همدان، دانشکده دندانپزشکی، بخش ترمیمی و زیبائی، تلفن: ۴۲۲۰۹۲۱ و ۴۲۲۰۸۵۰- ۰۸۱۱ ،

در زیبایی دندان‌های قدامی فک بالا، نسبت عرضی دندان‌ها از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد. برخی از دندانپزشکان جهت برقراری یک نسبت هماهنگ، از نسبت طلایی (۶۱۸/۱) به عنوان یک راهنمای اصلی استفاده می‌کنند. اما با وجود کاربردهای مکرر این نسبت در دندانپزشکی، تاکنون مطالعات اندکی درباره‌ی اندازه‌ی نسبت عرض ظاهری دندان‌ها به ویژه در افراد ایرانی انجام شده است. هدف از مطالعه حاضر این بود که این نسبت در میان یک گروه از دانشجویان دندانپزشکی ایرانی در همدان ارزیابی گردد.
مواد و روش‌ها:
در این مطالعه توصیفی – مقطعی، ۱۶۵ دانشجو (۷۹ دختر و ۸۶ پسر) در دانشکده دندانپزشکی همدان که دندان‌های قدامی فک بالای آنها فاقد چرخش، تیلت، فاصله، پوسیدگی، ترمیم و یا غیبت بود، انتخاب شدند. از نمای رو به رو، فتوگراف دندان‌های قدامی افراد مورد بررسی، تهیه شد. با استفاده از کولیس دیجیتالی عرض ظاهری دندان‌های قدامی فک بالا اندازه گرفته شد و نسبت عرض ظاهری دندان سانترال به لترال، دندان لترال به قسمت قابل رویت کانین و قسمت قابل رویت کانین به قسمت قابل رویت پرمولر اول محاسبه گردید. سپس اطلاعات با کمک آزمونهای t، t زوجی و One sample t مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته‌ها:
در این مطالعه میانگین نسبت عرض ظاهری دندان سانترال به لترال در طرف راست و چپ به ترتیب برابر ۱۵۳/۰±489/1 و ۱۵۱/۰±525/1 بدست آمد. نسبت لترال به قسمت قابل رویت کانین در سمت راست و چپ به ترتیب برابر ۱۳۶/۰±200/1 و ۱۷۰/۰±235/1 بدست آمد و نسبت قسمت قابل رویت کانین به قسمت قابل رویت پرمولر اول در سمت راست و چپ به ترتیب برابر ۲۷۱/۰±432/1 و ۳۶۸/۰±477/1 تعیین شد.
نتیجه‌گیری:
مقایسه بین نتایج این مطالعه و نسبت طلایی نشان داد که در تعداد زیادی از افراد مورد بررسی نسبت طلایی وجود ندارد. در مقایسه سه نسبت نامبرده دیده شد که نسبت عرض ظاهری دندان سانترال به لترال به نسبت طلایی نزدیک‌تر می‌باشد و نسبت دندان لترال به عرض آشکار کانین کمترین نزدیکی را به نسبت طلایی نشان داد. همچنین نشان داده شد که نسبت‌های عرضی دندان‌های قدامی فک بالا در بین دو جنس تفاوت قابل توجهی ندارد. این مطالعه نشان داد که نسبت طلایی نمی‌تواند در تمام موارد به عنوان یک نسبت ثابت بین عرض آشکار دندان‌های قدامی ماگزیلا در نظر گرفته شود.