مقاله بررسی آزمایشگاهی میزان ترشوندگی سیلیکونهای تراکمی پس از استفاده از سورفاکتانتهای مختلف
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله بررسی آزمایشگاهی میزان ترشوندگی سیلیکونهای تراکمی پس از استفاده از سورفاکتانتهای مختلف دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی آزمایشگاهی میزان ترشوندگی سیلیکونهای تراکمی پس از استفاده از سورفاکتانتهای مختلف کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی آزمایشگاهی میزان ترشوندگی سیلیکونهای تراکمی پس از استفاده از سورفاکتانتهای مختلف،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی آزمایشگاهی میزان ترشوندگی سیلیکونهای تراکمی پس از استفاده از سورفاکتانتهای مختلف :
تعداد صفحات :۱۳
مقدمه:یکی از مشکلات قالبگیری در پروتز ثابت، هیدروفوب بودن و زاویه تماس بالای مواد در هنگام قالبگیری و قالبریزی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی آزمایشگاهی تاثیر سورفاکتانت بر روی سه نوع ماده قالبگیری سیلیکون تراکمی بود. مواد و روشها:در این تحقیق آزمایشگاهی، اثر سورفاکتانتی به نام Os surfactant بر روی سه ماده قالبگیری سیلیکونی تراکمی به نامهای تجاری اپتوزیل-گزانتوپرن، اسپیدکس و راپید مورد بررسی قرار گرفت. برای هر ماده قالبگیری، ۱۰ نمونه به عنوان گروه شاهد (کنترل) و بدون استفاده از سورفاکتانت آماده شد. همچنین حین قالبگیری با واش ۱۱ گروه ۱۰ تایی با سورفاکتانت با تعادل آب دوستی – چربیدوستی (Hydrophilic lipophilic balance: HLB) 10- 5/9 – 9- 5/8 – 8- 5/7 – 7- 5/6 – 6- 5/5-5 و درمجموع ۱۱۰ نمونه تهیه شد. برای تعیین زاویه تماس با نرم افزار فتوشاپ، زاویه تماس در دو طرف هر قطره اندازه گیری شد. اطلاعات بدست آمده با کمک آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی تحلیل شد (۰۵/۰α=). یافته ها:آزمونهای آنالیز واریانس یک طرفه وتوکی نشان دادکه درگروه اپتوزیل-گزانتوپرنکمترین زاویه تماس با ۹=HLB بود (۰۰۱/۰>P). در مورد ماده راپیدکمترین زاویه تماس مربوط به ۵/۸=HLB بود (۰۱۱/۰=P). در مورد ماده اسپیدکس کمترین زاویه تماس مربوط به ۸=HLB میباشد (۰۰۱/۰>P). کمترین میانگین زاویه تماس مربوط به اسپیدکس (۳/۶۸) بود به طوری که با دو ماده اپتوزیل و راپید اختلاف معنیدار داشت (۰۰۱/۰>P). ولی بین اپتوزیل و راپید اختلاف معنیدار نبود (۰۵/۰<P). نتیجه گیری: در محیط آزمایشگاهی، سورفاکتانت با ۹=HLB باعث کاهش معنیدار زاویه تماس ماده قالبگیری اپتوزیل-گزانتوپرن (۰۰۱/۰>P) و با ۵/۸=HLB باعث کاهش معنیدار زاویه تماس ماده قالبگیری راپید (۰۱۱/۰=P) و بالاخره با ۸=HLB باعث کاهش معنیدار زاویه تماس ماده قالبگیری اسپیدکس میشود (۰۰۱/۰>P).
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.