دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله مقایسه ایمونوهیستوشیمی بیان CD105 و Snail2 در کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک دهان
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مقایسه ایمونوهیستوشیمی بیان CD105 و Snail2 در کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک دهان دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه ایمونوهیستوشیمی بیان CD105 و Snail2 در کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک دهان کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه ایمونوهیستوشیمی بیان CD105 و Snail2 در کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک دهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه ایمونوهیستوشیمی بیان CD105 و Snail2 در کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک دهان :
تعداد صفحات :۱۷
مقدمه:CD105 یک گلیکوپروتئین غشایی همودیمریک است که در رگسازی جدید نقش دارد. Snail2 یک فاکتور رونویسی بوده و منجر به اختلال در چسبندگی اپیتلیالی میگردد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی بیان CD105 و Snail2 در اپیتلیوم دیسپلاستیک و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان بود.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، جمعاً ۴۰ بلوک پارافینه کارسینوم سلول سنگفرشی و اپیتلیوم دیسپلاستیک با نشانگر CD105 و Snail2 به روش ایمونوهیستوشیمی رنگ آمیزی شدند. بیان CD105،Snail2 و ارتباط آنها با یکدیگر و نیز فاکتورهای بالینی-پاتولوژیک بررسی شد و نتایج با آنالیزهای آماری t-test، من ویتنی و ANOVA تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها:میانگین تراکم کلی عروق خونی در کارسینوم سلول سنگفرشی ۸۲۸/۵±73/11 و در اپیتلیوم دیسپلاستیک ۸۹۲/۱±5 بود (۰۰۱/0P<). تراکم عروق خونی در ناحیه مرکزی تومور ۳۲۹/۴±75/7 و در ناحیه محیطی ۲۶/۷±7/15 بود (۰۰۱/0P<). میانگین تراکم Snail2 در کارسینوم سلول سنگفرشی بیشتر از دیسپلازی اپیتلیالی بود (۰۰۱/0P<). ارتباط معنیداری بین سن، جنس، محل ضایعه و درجه تمایز با نشانگر CD105 دیده نشد؛ اما ارتباط مثبتی در بیان Snail2 با درجه تمایز کارسینوم سلول سنگفرشی وجود داشت (۰۰۷/۰=P). در تبدیل دیسپلازی به کارسینوم سلول سنگفرشی با افزایش بیان CD105، افزایش بیان Snail2 مشاهده شد. (۷۶/0r=,001/0>P)
نتیجه گیری: این گونه به نظر میرسد که CD105 و Snail2در آغاز کارسینوژنز مؤثرند. ارتباط مستقیم در بیان CD105 و Snail2از نقش آنها در تبدیل ضایعه پیش بدخیم به بدخیمی حمایت میکند. Snail2 میتواند یکی از عوامل دخیل در پیشرفت سرطان دهان باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
