مقاله درماتوفیبروم و تعیین میزان صحت تشخیص بالینی آن « مرکز تحقیقات بیماریهای پوست و سالک»

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله درماتوفیبروم و تعیین میزان صحت تشخیص بالینی آن « مرکز تحقیقات بیماریهای پوست و سالک» دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله درماتوفیبروم و تعیین میزان صحت تشخیص بالینی آن « مرکز تحقیقات بیماریهای پوست و سالک»  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله درماتوفیبروم و تعیین میزان صحت تشخیص بالینی آن « مرکز تحقیقات بیماریهای پوست و سالک»،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله درماتوفیبروم و تعیین میزان صحت تشخیص بالینی آن « مرکز تحقیقات بیماریهای پوست و سالک» :

تعداد صفحات :۸

مقدمه نمای بالینی تیپیک درماتوفیبروم ممکن است نیاز به بررسی آسیب شناسی را غیر ضروری نماید ولی هنوز اغلب متخصصین پوست برای تشخیص قطعی بیماری از هیستولوژی ضایعات کمک می گیرند. این مطالعه برای روشن شدن میزان صحت تشخیص بالینی و اهمیت بالینی دیگر ضایعاتی که در تشخیص افتراقی درماتو فیبروم مطرح هستند، در بخشهای پوست و آسیب شناسی بیمارستان امام رضا مشهد انجام گرفت. روش کار در یک مطالعه توصیفی ـ تحلیلی مقطعی تمام پرونده های بیوپسی در بخش پوست و آسیب شناسی بیمارستان امام رضا (ع) بین سالهای ۱۳۸۳-۱۳۶۳ بررسی شد و مواردی که شامل درماتوفیبروم بود، جدا شده و پس از بازبینی مجدد لام ها، اطلاعات مورد نظر شامل سن، جنس، مدت ضایعه، اندازه ضایعه، نمای بالینی ضایعه، تشخیصهای بالینی و آزمایشگاهی، مورد تجزیه و تحلیل آماری به وسیله نرم افزار SPSS وآزمون های تی تست، دقیق فیشر، من ویتینی و لایک هود رتیو تست قرار گرفت. نتایج در این مطالعه ۸۲ مورد درماتوفیبروم از ۱۲۷ نمونه که با تشخیص بالینی درماتوفیروم بیوپسی شـده بودنـد بـه تاییـد آسیب شناسی رسیده بود (ارزش اخباری مثبت۶۴/۵۶ %)، در ۴۵ مورد بقیه هیـدروآدنوم نـدولر (۷ مـورد)، کیـست اپیدرمال و کمدون (جمعا۱۱ مورد) شایعترین تشخیصها بودند. به علاوه ۳۲ مورد درماتو فیبروم در آسـیب شناسـی تشخیص داده شده بود که با تشخیصهای بالینی مختلفی (به ترتیـب شـیوع کلوئیـد، فیبروکراتوم،گلومـوس تومـور، کیست و…) ارسال گردیده بودند. لذا حساسیت تشیص بـالینی بـرای مجمـوع ۱۱۴ مـورد درمـاتوفیبروم ۷۲% بـوده است. موارد درماتوفیبروم در زنها کمی شایعتر (۵۷%) و اغلب به شکل ندول (۷۲%) بدون علامت (۷۶/۹%) به اندازه ۵ تا ۱۵ میلیمترو بیشتر در اندامها (۵۸%) بود. نتیجه گیری تشخیص درماتوفیبروم تا حد قابل ملاحظه ای به آسـیب شناسـی متکـی اسـت و احتمـالات مثبـت کـاذب و منفـی کاذب برای تشخیص بالینی به ترتیب %۳۵/۵ و %۲۸ می باشد.