مقاله اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه ی گروهی (با تکیه بر مولفه های هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی) بر نشانه های افسردگی در دانشجویان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه ی گروهی (با تکیه بر مولفه های هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی) بر نشانه های افسردگی در دانشجویان دارای ۱۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه ی گروهی (با تکیه بر مولفه های هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی) بر نشانه های افسردگی در دانشجویان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه ی گروهی (با تکیه بر مولفه های هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی) بر نشانه های افسردگی در دانشجویان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه ی گروهی (با تکیه بر مولفه های هوشیاری فراگیر بنیادین، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی) بر نشانه های افسردگی در دانشجویان :

تعداد صفحات :۱۳۰

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) به شیوه‌ی گروهی بر نشانه‌های افسردگی از طریق بهبود مولفه‌های هوشیاری فراگیر، تحمل پریشانی و تنظیم هیجانی است. روش‌کار: در این پژوهش شبه‌آزمایشی با استفاده از شیوه‌ی نمونه‌گیری داوطلبانه از میان دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه‌های فردوسی و علوم پزشکی مشهد در سال تحصیلی ۸۸-۱۳۸۷، تعداد بیست نفر که با استفاده از پرسش‌نامه‌ی افسردگی بک دارای نشانه‌های افسردگی بودند، شناسایی شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. پرسش‌نامه‌ی هوشیاری فراگیر فریبرگ (FMI)، مقیاس تحمل پریشانی (DTS) و مقیاس دشواری‌های تنظیم هیجانی (DERS) روی دو گروه اجرا گردید. سپس رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه‌ی گروهی در هشت جلسه و طی چهار هفته بر روی گروه آزمون بر اساس راهنمای درمانی اجرا شد و گروه شاهد هیچ درمانی دریافت نکردند. در خاتمه، دو گروه، مقیاس‌های پ‍ژوهش را تکمیل نمودند. ارزیابی پی‌گیر نیز یک ماه پس از اتمام درمان صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تی برای نمونه‌های همبسته تحلیل گردیدند. یافته‌ ها: نتایج حاکی از اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش نشانه‌های افسردگی (۰۰۱/0P<) و افزایش معنی‌دار در شاخص‌های هوشیاری فراگیر (۰۰۱/۰=P) و تحمل پریشانی (۰۵/0P<) بود. آزمودنی‌های گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد در شاخص دشواری‌های تنظیم هیجانی، کاهش معنی‌داری نشان ندادند. بهبودی مشاهده شده در گروه آزمون در پی‌گیری یک ماهه نیز حفظ شده بود. نتیجه‌ گیری: به نظر می‌رسد DBT از طریق اثر‌گذاری بر مولفه‌های هوشیاری فراگیر و تحمل پریشانی، نشانه‌های افسردگی را کاهش می‌دهد