مقاله بررسی مکانیسم مهاری ترکیب اوژنیل آدامانتات نسبت به آنزیم ۱۵- لیپواکسیژناز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی مکانیسم مهاری ترکیب اوژنیل آدامانتات نسبت به آنزیم ۱۵- لیپواکسیژناز دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی مکانیسم مهاری ترکیب اوژنیل آدامانتات نسبت به آنزیم ۱۵- لیپواکسیژناز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی مکانیسم مهاری ترکیب اوژنیل آدامانتات نسبت به آنزیم ۱۵- لیپواکسیژناز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی مکانیسم مهاری ترکیب اوژنیل آدامانتات نسبت به آنزیم ۱۵- لیپواکسیژناز :

تعداد صفحات :۸

هدف:
آنزیمهای لیپواکسیژناز از دسته پروتئین های آهن دار غیر همی هستند که مسئول پراکسیداسیون اسید های چرب غیر اشباع در گیاهان و حیوانات می باشند. اهمیت فعالیت این آنزیمها در بدن پستانداران و نقش آنها در ایجاد حساسیت ها، التهابها و حتی تشکیل برخی از سرطانها به اثبات رسیده است. از این رو مطالعه در مورد جزئیات مکانیسمی این دسته از آنزیمها و متابولیسم محصولات پراکسیدی آنها و همچنین سنتز مهار کننده های مناسب برای آنزیمهای مذکور بسیار حائز اهمیت می باشد. دراین مقاله مکانیسم بازدارندگی یکی از مهارکننده های قوی آنزیم لیپواکسیژناز موسوم به اوژنیل آدامانتات که به تازگی سنتز و مطالعه شده بود مورد بررسی واقع شده است.
روش بررسی:
در این بررسی فعالیت لیپواکسیژنازی آنزیم ۱۵- لیپواکسیژناز سویا در حضور مهارکننده اوژنیل آدامانتات به دو روش اسپکتروفوتومتری تشکیل دی ان مزدوج در طول موج ۲۳۵ نانومتر و روش تشکیل پراکسید با معرف های DMAB و MBTH در طول موج ۵۹۲ نانومتر بررسی شد.
یافته ها:
در نتیجه آزمایشات انجام شده مشخص شد که مهارکننده مذکور در دو دامنه غلظتی فعالیت آنزیم را پایین می آورد و دو IC50 در محدوده ۸۰ تا ۱۲۰ نانومولار و ۵ تا ۱۳ میکرومولار برای آن تعیین گردید.
بحث و نتیجه گیری:
در نتیجه آزمایشات انجام شده مشخص شدکه مهارکننده مذکور در دو دامنه غلظتی فعالیت آنزیم را پایین می آورد و دو IC50 در محدوده ۸۰ تا ۱۲۰ نانومولار و ۵ تا ۱۳ میکرومولار برای آن تعیین گردید. بررسی های سنیتیکی یک مکانیسم مهاری مختلط از رقابتی و غیر رقابتی را برای این ترکیب نشان داد.