مقاله اثر ضدباکتریایی اسانس گل و عصار? اندام های گیاهی سرخارگل بر باکتری Pectobacterium caratovorum subsp. caratovorum در شرایط آزمایشگاه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر ضدباکتریایی اسانس گل و عصار? اندام های گیاهی سرخارگل بر باکتری Pectobacterium caratovorum subsp. caratovorum در شرایط آزمایشگاه دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر ضدباکتریایی اسانس گل و عصار? اندام های گیاهی سرخارگل بر باکتری Pectobacterium caratovorum subsp. caratovorum در شرایط آزمایشگاه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر ضدباکتریایی اسانس گل و عصار? اندام های گیاهی سرخارگل بر باکتری Pectobacterium caratovorum subsp. caratovorum در شرایط آزمایشگاه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر ضدباکتریایی اسانس گل و عصار? اندام های گیاهی سرخارگل بر باکتری Pectobacterium caratovorum subsp. caratovorum در شرایط آزمایشگاه :

تعداد صفحات :۱۷

امروزه مهار زیستیعواملبیماری‌زایگیاهیباهدفکاهشتهدیدات زیست محیطی و خطرات آفت کش هایشیمیایییکاولویتمی‌باشد. در این راستا، استفادهازکارآییضدمیکروبیموادگیاهی درسال های اخیر موردتوجهقرارگرفتهاست. هدف این مطالعه ارزیابی اثر فرآورده های گیاهی به‌دست آمده از گیاه سرخارگل روی باکتری بیماری‌زای گیاهیPectobacterium caratovorum subsp. caratovorum عامل پوسیدگی نرم سیب زمینی بود. عصاره های گل، برگ، ساقه و ریشه به روش خیساندن با حلال های آب، استون، اتانول، متانول و کلریدریک اسید به دست آمده و با دستگاه روتاری در خلا تغلیظ شد و اسانس گل با دستگاه کلونجر استخراج شد. فعالیت ضدباکتریایی عصاره ها و اسانس سرخارگل علیه این باکتری در آزمایشگاه و با روش انتشار دیسک و تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که حساسیت باکتری به اسانس گل بیش از عصاره های سایر اندام ها بود. عصاره حاصل از ریشه نسبت به عصاره های به دست آمده از سایر قسمت های گیاه بازدارندگی بیشتری داشت. همچنین عصاره های استونی و آبی اثر چندانی بر باکتری از خود نشان ندادند. عصاره‌های برگی نیز بیشتر از این که کشنده باشند، دارای خاصیت بازداری از رشد بودند. با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد مواد گیاهی به دست آمده از سرخارگل می تواند کارآیی بالقوه قابل ملاحظه ای روی این باکتری داشته و در آینده برای مهار زیستی این باکتری مد نظر قرار داده شود.