مقاله بررسی تنوع در جمعیت‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii) جنگل‌های زاگرس شمالی براساس نشانگرهای ریخت‌شناختی و مولکولی ISSRو IRAP

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی تنوع در جمعیت‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii) جنگل‌های زاگرس شمالی براساس نشانگرهای ریخت‌شناختی و مولکولی ISSRو IRAP دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تنوع در جمعیت‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii) جنگل‌های زاگرس شمالی براساس نشانگرهای ریخت‌شناختی و مولکولی ISSRو IRAP  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تنوع در جمعیت‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii) جنگل‌های زاگرس شمالی براساس نشانگرهای ریخت‌شناختی و مولکولی ISSRو IRAP،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تنوع در جمعیت‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii) جنگل‌های زاگرس شمالی براساس نشانگرهای ریخت‌شناختی و مولکولی ISSRو IRAP :

تعداد صفحات :۲۷

در این تحقیق، تنوع ژنتیکی درون و بین‌جمعیتی ۱۲۵ ژنوتیپ از نه جمعیت برودار (Quercus brantii) در جنگل‌های زاگرس شمالی با استفاده از نشانگرهای ریخت‌شناختی برگ، توالی‌های تکراری ساده میانی (ISSR) و چندشکلی تکثیرشده بین رتروترانسپوزون‌ها (IRAP) بررسی شده است. براساس تجزیه خوشه‌ای مبتنی بر داده‌های ریختاری، جمعیت‌های مورد بررسی به‌طور معنی‌داری از هم متمایز شدند و در شش خوشه اصلی قرار گرفتند. از مجموع ۱۸ آغازگر ISSR 233 نوار ایجاد شد که ۲۲۴ نوار (۹۶ درصد) چندشکل بودند. تعداد کل نوارهای تکثیرشده با آغازگر IRAP برابر با ۱۲۹ نوار بود که ۱۲۶ نوار (۹۷ درصد) چندشکل بودند. در سطح گونه، تنوع ژنتیکی زیادی ISSR]: 24/0 =h‏، درصد لوکوس‌های چندشکل (PPL) = 71/98 درصد؛ IRAP: 21/0 =h، PPL) = 22/99 درصد[ توسط دو نشانگر ISSR و IRAP برآورد شد. مقدار ضریب تمایز ژنتیکی بین‌جمعیتی (ΦSt) برآوردشده از هر دو نشانگر ISSR وIRAP به‌ترتیب ۲۳/۰ و ۱۶/۰ بود که بیانگر تقسیم بخش عمده تنوع ژنتیکی کل، به تنوع ژنتیکی درون‌جمعیت‌ها بوده است و این موضوع، توسط تجزیه واریانس مولکولی نیز تایید شد. به نظر می‌رسد پایین بودن تمایز ژنتیکی بین جمعیت‌ها و در مقابل بالا بودن تمایز ژنتیکی بین پایه‌های داخل جمعیت‌ها به دلیل جریان ژنی گسترده ناشی از گرده‌افشانی به کمک باد در بلوط‌ها باشد. تجزیه خوشه‌ای مبتنی بر هر دو نشانگر مولکولی، نه جمعیت Q. brantii این تحقیق را در خوشه‌های مشخص دندروگرام UPGMA گروه‌بندی کرد. براساس آزمون مانتل، همبستگی بین فواصل ژنتیکی جمعیت‌ها و فواصل جغرافیایی آنها معنی‌دار نبود.