مقاله تحلیل ارزش و الگوی مکانی گونه¬های چوبی در واحدهای بوم¬شناختی (مطالعه موردی: جنگل سردآبرود چالوس)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تحلیل ارزش و الگوی مکانی گونه¬های چوبی در واحدهای بوم¬شناختی (مطالعه موردی: جنگل سردآبرود چالوس) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تحلیل ارزش و الگوی مکانی گونه¬های چوبی در واحدهای بوم¬شناختی (مطالعه موردی: جنگل سردآبرود چالوس)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تحلیل ارزش و الگوی مکانی گونه¬های چوبی در واحدهای بوم¬شناختی (مطالعه موردی: جنگل سردآبرود چالوس)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تحلیل ارزش و الگوی مکانی گونه¬های چوبی در واحدهای بوم¬شناختی (مطالعه موردی: جنگل سردآبرود چالوس) :

تعداد صفحات :۱۷

به‌منظور تحلیل ارزش اهمیت و پراکنش مکانی گونه‌های چوبی در واحدهای بوم‌شناختی، منطقه‌ای به‌وسعت ۲/۳۰۶ هکتار از جنگل‌های سردآبرود چالوس بررسی شد. ۸۴ قطعه نمونه با روش نمونه‌برداری سیستماتیک تصادفی و با سطح نمون ۴۰۰ متر مربع (۲۰ ×20 متر) برای برآورد پوشش گیاهی و تعیین واحدهای بوم‌شناختی پیاده شد. همچنین پایه‌هایی با قطر بیشتر از ۵/۷ سانتی‌متر برای تعیین الگوی پراکنش مکانی گونه‌ها، نمونه‌برداری شد. از مجموع قطعات برداشت‌شده ۷ واحد بوم‌شناختی توسط نرم‌افزار Pc – Ordination تشخیص داده شد. بعد از محاسبه فراوانی نسبی، تراکم نسبی و چیرگی نسبی و در پی آن محاسبه میانگین شاخص ارزش اهمیت گونه‌های موجود در همه واحدهای بوم‌شناختی، گون ممرز با داشتن بیشترین حد ارزش اهمیت (IV) به‌عنوان گون چوبی غالب شناخته شد. بر این اساس، با توجه به رتبه‌بندی انجام گرفته بر حسب مقادیر ارزش اهمیت، بررسی آماری گونه‌های چوبی ممرز، انجیلی، راش، پلت و شیردار، به‌ترتیب بیشترین مقادیر ارزش اهمیت را به خود اختصاص دادند. بنابراین الگوی پراکنش مکانی این گونه‌ها اجرا شد. نسبت واریانس به میانگین برای گونه‌های چوبی غالب منطقه نشان می‌دهد که گون انجیلی دارای شاخص پراکندگی بیشتری نسبت به گونه‌های غالب چوبی دیگر است و گونه‌های ممرز، راش، شیردار و پلت در رده‌‌های بعدی قرار می‌گیرند. با توجه به شاخص پراکنش که بزرگ‌تر از یک است، الگوی مکانی همه گونه‌های مذکور، کپه‌ای تشخیص داده می‌شود و این نتیجه در مورد شاخص‌های گرین و استاندارد‌شده موریسیتا نیز صدق می‌کند.