مقاله کاربرد مدلسازی فازی برای ارزیابی اثرات تفرج بر وزن مخصوص ظاهری خاک (مطالع? موردی: پارک جنگلی نور)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله کاربرد مدلسازی فازی برای ارزیابی اثرات تفرج بر وزن مخصوص ظاهری خاک (مطالع? موردی: پارک جنگلی نور) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کاربرد مدلسازی فازی برای ارزیابی اثرات تفرج بر وزن مخصوص ظاهری خاک (مطالع? موردی: پارک جنگلی نور)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کاربرد مدلسازی فازی برای ارزیابی اثرات تفرج بر وزن مخصوص ظاهری خاک (مطالع? موردی: پارک جنگلی نور)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کاربرد مدلسازی فازی برای ارزیابی اثرات تفرج بر وزن مخصوص ظاهری خاک (مطالع? موردی: پارک جنگلی نور) :

تعداد صفحات :۱۶

ارزیابی اثرات محیط زیستی روشی مؤثر برای حفاظت از منابع طبیعی است. با توجه به نیاز روزافزون انسان به طبیعت و اثرات نامطلوب استفاده بیش از حد بر محیط زیست از جمله خاک، ضروری است که فرایند ارزیابی آثار محیط زیستی در تعیین اهداف، بررسی شرایط پایه‌ای و همچنین پیش‌بینی و تخمین آثار محیط زیستی اجرای پروژه‌ها، به‌کار گرفته شود. در این تحقیق برای ارزیابی اثرات تفرج بر وزن مخصوص ظاهری خاک در پارک جنگلی نور، از مدلسازی فازی استفاده شد. ابتدا سه منطق تفرج متمرکز، تفرج گسترده و شاهد، انتخاب و سپس یک شبک منظم-تصادفی با ۳۰ قطعه‌نمونه در هر منطقه پیاده شد. در هر قطعه‌نمونه تعداد گردشگر و مدت زمان اقامت به‌عنوان شاخص‌های ورودی محاسبه و وزن مخصوص ظاهری خاک به‌عنوان شاخص خروجی برداشت شد. سپس شاخص‌های ورودی و خروجی، طبقه‌بندی و قواعد فازی بر اساس سیستم استنتاج ممدانی تعریف شد. براساس مقایس نتایج مدل با نتایج داده‌های تجربی، خطای مدل ۶ درصد بود که بیانگر دقت مناسب مدل است. نتایج نشان می‌دهد که با افزایش تعداد گردشگران و مدت اقامت آنها در منطقه، وزن مخصوص ظاهری خاک افزایش می‌یابد و زمانی که تعداد گردشگران به ۲۰ نفر و مدت اقامت به ۱ ساعت می‌رسد، کوبیدگی خاک به حداکثر می‌رسد و افزایش این دو عامل دیگر تأثیری بر مقدار کوبیدگی خاک ندارد. همچنین نتایج نشان‌دهند توانمندی مدلسازی فازی در پیش‌بینی اثرات فعالیت‌های تفرجی است.