مقاله عوامل حیاتی موفقیت نوآوری در محصولات و سیستم های پیچیده (CoPS)؛ مطالعه موردی: پروژه بالگرد ملی سازمان صنایع هوایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله عوامل حیاتی موفقیت نوآوری در محصولات و سیستم های پیچیده (CoPS)؛ مطالعه موردی: پروژه بالگرد ملی سازمان صنایع هوایی دارای ۴۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله عوامل حیاتی موفقیت نوآوری در محصولات و سیستم های پیچیده (CoPS)؛ مطالعه موردی: پروژه بالگرد ملی سازمان صنایع هوایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله عوامل حیاتی موفقیت نوآوری در محصولات و سیستم های پیچیده (CoPS)؛ مطالعه موردی: پروژه بالگرد ملی سازمان صنایع هوایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله عوامل حیاتی موفقیت نوآوری در محصولات و سیستم های پیچیده (CoPS)؛ مطالعه موردی: پروژه بالگرد ملی سازمان صنایع هوایی :

تعداد صفحات :۴۲

محصولات و سیستم‌های پیچیده (CoPS )، نقش مهم و روزافزونی در فعالیت‌های اقتصادی بنگاه‌ها، صنایع و کشورها ایفا می‌کنند. در دو دهه گذشته با تغییرات گسترده در بازار و تکنولوژی، کشورهای پیشرفته صنعتی به سمت تولید و نوآوری در CoPS متمایل شده‌اند. در حال حاضر در اولویت‌های پژوهش و فناوری کشور به طرح‌های کلان ملی همچون ساخت هواپیمای ۱۵۰ نفره و … اشاره شده است. این شرایط بیانگر لزوم بررسی ویژگی‌های اثرگذار بر موفقیت این طرح‌های کلان می‌باشد. لذا در این پژوهش به معرفی و بررسی عوامل حیاتی موفقیت نوآوری در محصولات و سیستم‌های پیچیده پرداخته شده است. پس از استخراج شاخص‌های اثرگذار بر موفقیت نوآوری و ارائه آن‌ها در قالب یک مدل، روایی این مدل و تایید روابط آن از طریق داده‌های پرسشنامه‌ای و روش تحلیل عاملی بررسی شده و نقاط ضعف و قوت پروژه تولید بالگرد ملی از منظر شاخص‌های موفقیت نوآوری ارائه شده است. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر اساتید دانشگاه تهران و خبرگان سازمان صنایع هوایی و پنها می‌باشد. نتایج این پژوهش حاکی از ضعیف بودن پروژه بالگرد ملی در شاخص‌های ورود سریع به بازارهای مستعد، انعطاف‌پذیری، زمان‌بندی فعالیت‌های پروژه، ایجاد مهارت‌های چندگانه، مدیریت پیچیدگی و عدم قطعیت، و استفاده از دانش یکپارچه‌شده در فرآیند توسعه محصول جدید است.