مقاله تنوع ژنتیکی و اکولوژیکی قارچ‌های بی‌هوازی شکمبه حیوانات نشخوارکننده: گذشته، حال و آینده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تنوع ژنتیکی و اکولوژیکی قارچ‌های بی‌هوازی شکمبه حیوانات نشخوارکننده: گذشته، حال و آینده دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تنوع ژنتیکی و اکولوژیکی قارچ‌های بی‌هوازی شکمبه حیوانات نشخوارکننده: گذشته، حال و آینده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تنوع ژنتیکی و اکولوژیکی قارچ‌های بی‌هوازی شکمبه حیوانات نشخوارکننده: گذشته، حال و آینده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تنوع ژنتیکی و اکولوژیکی قارچ‌های بی‌هوازی شکمبه حیوانات نشخوارکننده: گذشته، حال و آینده :

تعداد صفحات :۲۴

سابقه و هدف: قارچ‌های شکمبه برای اولین بار در سال ۱۹۱۰ توجه قارچ‌شناسان را به خود جلب کردند. بعدها به دلیل محتوای کیتین در دیواره سلولی، این قارچ‌ها در گروه قارچ های حقیقی طبقه بندی شدند و با عنوان نئوکالیماستیکس فرونتالیس نام‌گذاری گردیدند. امروزه بر اساس ویژگی های ریخت‌شناختی مانند تعداد تاژک در زئوسپور، ریزومیسلیوم، شکل اسپورانژ، فراساختار زئوسپور و داده‌های توالی‌های نوکلئوتیدی شش جنس از این قارچ‌ها شناسایی شده‌ اند که در دو گروه مونوسنتریک و پلی‌سنتریک قرار می‌گیرند.
مواد و روش ها: در مطالعه حاضر از بانک‌های اطلاعاتی شاملPubmed ، Scopus، Google Scholar، Elsevier databases، Irandoc ، Iranmedex،Magiran ،SID وMEDLIB واژه های کلیدی MeSH به‌ کار رفته در جستجوی مقالات شامل فیلوژنی، تک نیایی، نئوکالیمستیگومیکوتا و قارچ های شکمبه محدود شده در مقالات منتشر شده در سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۳ استخراج و مطالعه مروری بر روی آن‌ها انجام گرفت.
یافته ها: ویژگی های گوناگونی از این قارچ‌ها مانند چرخه زندگی، ساختارهای تولیدمثلی، تال رویشی و داده‌های مولکولی، ارتباط آن‌ها را با کیتریدیومایکوتا نشان داده‌اند. مطالعه روابط فیلوژنی بین این قارچ‌ها و وابستگان آن‌ها با سایر یوکاریوت‌ها با استفاده از داده‌های توالی ناحیه ۱۸S rDNA و آنالیز خوشه‌ای داده‌های ساختاری و نیز درصد G+C نشان داده است که این قارچ‌ها یک گروه تک‌نیایی را تشکیل می‌دهند.
نتیجه گیری: ارزیابی عوامل بازدارنده و نقش آن ها در برهم کنش های بین قارچ ها و باکتری ها می تواند موجب درک بهتر از اکوسیستم شکمبه گردد. شناخت این عوامل می تواند زمینه ساز کاوش روش های نوین شناسایی اکولوژیکی شکمبه باشد. همچنین شناسایی عوامل باکتریایی بازدارنده فعالیت شکمبه می تواند زمینه ساز نقش فعال تر قارچ ها در هضم فیبر گیاهی در این اکوسیستم باشد.