مقاله ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق شهری (مطالع? موردی: منطق? ۱۱ شهرداری تهران)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق شهری (مطالع? موردی: منطق? ۱۱ شهرداری تهران) دارای ۳۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق شهری (مطالع? موردی: منطق? ۱۱ شهرداری تهران)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق شهری (مطالع? موردی: منطق? ۱۱ شهرداری تهران)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق شهری (مطالع? موردی: منطق? ۱۱ شهرداری تهران) :

تعداد صفحات :۳۸

کیفیت زندگی رویکردی جامع و دارای ابعاد گوناگون کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است. برنامه‌ریزان شهری در طرح ها و برنامه‌های خود ارتقای شاخص‌های کیفیت زندگی و رضایتمندی ضروری می‌دانند. کیفیت زندگی از لحاظ عینی شامل: محیط طبیعی به‌منزله بستر، کیفیت ساخت‌وسازهای شهری، اقتصاد، امکانات رفاهی و تعاملات اجتماعی و… است. از لحاظ بعد ذهنی شامل: جنبه‌های معنوی، روحی و روانی فرد است. ارتقاء کیفیت زندگی در فضاهای شهری با ساماندهی این ابعاد و شاخص‌ها، موجب آسایش و آرامش جامعه می‌شود. هدف این پژوهش ارزیابی کیفیت زندگی در ابعاد کالبدی، اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی به‌منظور دستیابی به راهکارهای ارتقای کیفیت زندگی منطقه ۱۱ شهرداری تهران است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی با بهره‌گیری از نرم‌افزارهای SPSS و Excel و در بخش استنباطی و تحلیل‌های آماری t-test تک‌نمونه‌ای و آزمون پیرسون انجام شده است. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۴۰۰ نفر از شهروندان منطقه ۱۱ شهر تهران و به‌صورت تصادفی ساده است. یافته‌های حاصل از تجزیه‌وتحلیل پرسشنامه نشان می‌دهد که کیفیت زندگی شهری این منطقه از نظر بعد اقتصادی، ۵۸ درصد در سطح متوسط و در بعد اجتماعی-فرهنگی ۵۳ درصد در سطح متوسط و در بعد کالبدی ۶۴ درصد وضعیت متوسط دارد. بیشترین رضایتمندی شهروندان از نظر عینی در بعد کالبدی و از نظر ذهنی در بعد اجتماعی-فرهنگی کمترین میزان را دارا است. بنابراین چالش‌هایی همچون کمبود وسایل حمل و نقل عمومی، کاستی خدمات عمومی شهری، مسکن نامناسب، کمبود فرصت‌ها و موقعیت‌های شغلی مناسب، نارسایی تعاملات اجتماعی و مشارکت مردمی موجب پایین بودن سطح کیفیت زندگی در محله‌های منطقه ۱۱ شهر تهران شده است. درنتیجه برنامه‌ریزی اجتماعی، اقتصادی و کالبدی با مشارکت شهروندان برای ارتقای کیفیت زندگی ضروری است.