مقاله ارزیابی شاخص‌های PNI، RAI، SIP و SPI برای پهنه‌بندی شدت خشکسالی ایران با مقایسه دو روش درون‎یابی IDW و مدل ارتفاعی رقومی DEM

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله ارزیابی شاخص‌های PNI، RAI، SIP و SPI برای پهنه‌بندی شدت خشکسالی ایران با مقایسه دو روش درون‎یابی IDW و مدل ارتفاعی رقومی DEM دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی شاخص‌های PNI، RAI، SIP و SPI برای پهنه‌بندی شدت خشکسالی ایران با مقایسه دو روش درون‎یابی IDW و مدل ارتفاعی رقومی DEM  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی شاخص‌های PNI، RAI، SIP و SPI برای پهنه‌بندی شدت خشکسالی ایران با مقایسه دو روش درون‎یابی IDW و مدل ارتفاعی رقومی DEM،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی شاخص‌های PNI، RAI، SIP و SPI برای پهنه‌بندی شدت خشکسالی ایران با مقایسه دو روش درون‎یابی IDW و مدل ارتفاعی رقومی DEM :

تعداد صفحات :۲۷

خشکسالی پدیده‌ایاقلیمیاستکهبه‌طور دوره‌ای دراثرکمبودرطوبتناشیازکاهشمیزانبارندگی به‌وقوع می‌پیوندد؛ ازاین‌رو، برایارزیابی خشکسالی، داده‌های بلندمدت بارش برای هر ایستگاهتحلیل شده است. در این پژوهش برای پهنه‌بندی خشکسالی و ارزیابی مناطق براساس شدت خشکسالی‌های به‌وقوع پیوسته، داده‌های بارش برای ۴۸ ایستگاه سینوپتیک ایران در یک دوره آماری سی‌ساله (۲۰۰۵-۱۹۷۶) استخراج شد. سپس با استفاده از چهار شاخص PNI، RAI، SIP و SPI به تعیین شدت خشکسالی در سال ۲۰۰۱، پرداخته شد تا بهترین شاخص برای ارزیابی شدت خشکسالی در کشور تعیین شود. سال ۲۰۰۱، سالی است که خشکسالی فراگیر در دوره آماری بررسی‌شده برای ایران به‌وقوع پیوسته است. همچنین با استفاده از دو روش تحلیل فضایی درون‌یابی (IDW) و مدل ارتفاعی رقومی (DEM) به پهنه‌بندی این شاخص‌ها اقدام شد. درآخر با همپوشانی پهنه‌بندی­ها مشخص شد که شاخص‌های RAI و PNI از حساسیت بالاتری برخوردار بوده، توزیع مکانی شدت خشکسالی را با دقت بیشتری به نمایش گذاشته‌اند. همچنین با مقایسه نقشه‌های پهنه‌بندی شدت خشکسالی و طبق وابستگی خشکسالی به سیستم‌های جوی، می‌توان نتیجه گرفت که تحلیل درونیابی بدون دخالت مدل ارتقاعی (DEM) بهترین روش برای ارزیابی شدت خشکسالی است.