مقاله تحلیلی بر مؤلّفه های گرایش به رویکرد استراتژیک در فرایند برنامه ریزی شهری در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تحلیلی بر مؤلّفه های گرایش به رویکرد استراتژیک در فرایند برنامه ریزی شهری در ایران دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تحلیلی بر مؤلّفه های گرایش به رویکرد استراتژیک در فرایند برنامه ریزی شهری در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تحلیلی بر مؤلّفه های گرایش به رویکرد استراتژیک در فرایند برنامه ریزی شهری در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تحلیلی بر مؤلّفه های گرایش به رویکرد استراتژیک در فرایند برنامه ریزی شهری در ایران :

تعداد صفحات :۲۶

رویکرد استراتژیک، رویکردی نوین در راستای نظریّه­پردازی در برنامه­ریزی شهری است که از اوایل دهه هفتاد قرن بیستم، جایگزین رویکردهایی چون برنامه­ریزی متمرکز و سیستمی شده است. رهیافتی چرخه­ای، فرایندی و مشارکتی که به عنوان الگوی مناسب می­تواند جایگزین رویکرد برنامه­ریزی جامع متمرکز با ویژگی­های غیر قابل انعطاف و غیر واقع‌گرایانه آن در کشورهای درحال‌توسعه، از جمله کشور ما، قرار گیرد. برای جمع‌آوری پیشینه و مبانی نظری موضوع مورد مطالعه، از اسناد کتابخانه‌ای و مراجع اصیل مرتبط با موضوع مورد پژوهش، استفاده ‌شده است؛ همچنین جهت سنجش افکار و نظرات کارشناسان پژوهش از روش پیمایشی به دو صورت پرسشنامه و مصاحبه استفاده‌ شده است. شایان‌ ذکر است که برخی از نظرسنجی‌ها به ‌صورت کتبی (استفاده از پست الکترونیک) و برخی نیز به ‌صورت حضوری انجام شد. پس از مرحله نظرسنجی و ویرایش آنها، نظرات مختلف دسته‌بندی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.جهت تحلیل داده­های پژوهش، از آزمون آماری t تک­نمونه­ای و تحلیل‌های رگرسیونی خطّی و لگاریتمی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می­دهد عامل نگرشی – دانشی بر مبنای نظر کارشناسان، با توجّه به میزان اختلاف، از میانگین مبنای پایین به دست آمده برای آن از اولویّت بیشتری جهت گرایش به سمت برنامه­ریزی استراتژیک دارد و ثانیاً هر ۴ مؤلّفه نگرشی – دانشی، هنجاری – رفتاری، ارتباطی و نهادی – رسمی تأثیر مستقیم و معناداری بر فرایند تغییر و پذیرش رویکرد استراتژیک در برنامه­ریزی شهری ایران دارند.