مقاله بررسی جمعیت ماهی راشگوی معمولی(Eleutheronema tetradactylum ) در سواحل خلیج فارس با کمک نشانگر ریزماهواره

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی جمعیت ماهی راشگوی معمولی(Eleutheronema tetradactylum ) در سواحل خلیج فارس با کمک نشانگر ریزماهواره دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی جمعیت ماهی راشگوی معمولی(Eleutheronema tetradactylum ) در سواحل خلیج فارس با کمک نشانگر ریزماهواره  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی جمعیت ماهی راشگوی معمولی(Eleutheronema tetradactylum ) در سواحل خلیج فارس با کمک نشانگر ریزماهواره،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی جمعیت ماهی راشگوی معمولی(Eleutheronema tetradactylum ) در سواحل خلیج فارس با کمک نشانگر ریزماهواره :

تعداد صفحات :۱۶

راشگوی معمولی در آبهای ساحلی کم عمق با بستر شنی یا گلی زندگی می کند. از این خانواده ۷ جنس و ۳۵ گونه در آبهای گرم شناسایی شده است. از نظر اقتصادی جز ماهیان ممتاز خلیج فارس محسوب می شوند. نمونه برداری در این تحقیق با استفاده از قایق های صیادی مجهز به تورگوشگیر و بعضاً قلاب در حوزه خلیج فارس انجام شد. تعداد شش جایگاه آلل استفاده شد. بیشترین تعداد آ- دشکلی(راوانی ۰.شد.ول لل مشاهده شده در جایگاه Eletet2 و مربوط به نمونه های استان بوشهر (۵ آلل) و کمترین مقدار آن در جایگاه Eletet16.0 و مربوط به نمونه های استان خوزستان می باشد (۱ آلل). کمترین دامنه Ho در جایگاه Eletet16.0 درنمونه های جمع آوری شده از استان خوزستان و بیشترین مقدار در جایگاه Eletet16.0 مربوط به استان بوشهر می باشد. بیشترین مقدار شاخص شانون در جایگاه Eletet2 در استان بوشهر) ۴۹۴/۱ ( و کمترین مقدار آن جایگاهEletet17 در استان خوزستان(۶۳۷/۰) می باشد. بر اساس تست AMOVA درسطح احتمال ۰۱/۰ اختلاف بین نمونه های هرمنطقه (۰۵/۰ P≤و ۷۶%) ، اختلاف بین گروه ها(نواحی) (۰۵/۰ P≤و ۰%) ، اختلاف بین مناطق(۰۵/۰ P≤و ۲۴%) محاسبه شد. شباهت ژنتیکی بر اساس معیارNei,(1972) میان نمونه های استان خوزستان و بوشهر(۴۸۶/۰) و فاصله ژنتیکی میان نمونه های استان خوزستان و بوشهر(۶۱۵/۰)وجود دارد. در مطالعه حاضر بیشترین مقدار هتروزایگوسیتی مورد در جاِیگاه Eletet2 در نمونه های استان بوشهر می باشد. بیشترین مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده(Ho)، ۹۲۳/۰ مربوط به جایگاه Eletet16.0 و نمونه های استان بوشهر می باشد. در این بررسی مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده از مقدار هتروزایگوستی مورد انتظار بیشتر می باشد که بیانگر تغییرپذیری ژنتیکی در این ماهی بعلت مهاجرت ها نزدیک و دور و دسترسی به آبهای آزاد(جریان ژنی بالا) می باشد. نتایج حاکی از آن است که احتمالاً یک جمعیت ماهی راشگوی معمولی در مناطق نمونه بردای وجود دارد و لازم است نگاه شیلات در مدیریت این گونه، یکسان باشد.