مقاله ساخت و شناسایی نانوکامپوزیت دکسترین- پیوند- پلیپیرول- گرافن اکسید برای حذف مؤثر (II) Pb و رنگینه آبی متیلن از محلولهای آبی
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله ساخت و شناسایی نانوکامپوزیت دکسترین- پیوند- پلیپیرول- گرافن اکسید برای حذف مؤثر (II) Pb و رنگینه آبی متیلن از محلولهای آبی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ساخت و شناسایی نانوکامپوزیت دکسترین- پیوند- پلیپیرول- گرافن اکسید برای حذف مؤثر (II) Pb و رنگینه آبی متیلن از محلولهای آبی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ساخت و شناسایی نانوکامپوزیت دکسترین- پیوند- پلیپیرول- گرافن اکسید برای حذف مؤثر (II) Pb و رنگینه آبی متیلن از محلولهای آبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ساخت و شناسایی نانوکامپوزیت دکسترین- پیوند- پلیپیرول- گرافن اکسید برای حذف مؤثر (II) Pb و رنگینه آبی متیلن از محلولهای آبی :
تعداد صفحات :۲۴
در پژوهش حاضر، نانوکامپوزیت دکسترین-پیوند-پلیپیرول-گرافن اکسید (PDGP@GO) با استفاده از (۱) پلیمرشدن درجا و (۲) مخلوطکردن مستقیم پلیمر دکسترین-پیوند- پلیپیرول و نانوذرات گرافن اکسید در محلول سنتز شد. نانوکامپوزیتهای تهیه شده با روش طیفسنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR) شناسایی شدند. شکلشناسی سطح و ساختار نانوکامپوزیتها با روشهای پراش پرتو X و میکروسکوپیهای الکترونی پویشی (SEM) و نیروی اتمی (AFM) بررسی شدند. قابلیت حذف یون فلزی (II)Pb و رنگینه آبی متیلن با استفاده از نانوکامپوزیتهای سنتز شده بررسی شد. اثر pH، مقدار جاذب، زمان تماس و غلظت آلاینده بر مقدار جذب فلزی (II)Pb و رنگینه متیلن آبی مطالعه شد. از طرف دیگر، درصد حذف یون فلزی (II)Pb بهوسیله نانوکامپوزیت (۲) (%۹۶) بیشتر از نانوکامپوزیت (۱) (%۸۸) بود. همچنین، شرایط بهینه برای حذف مؤثر رنگینه آبی متیلن با نانوکامپوزیت (۱) (۹۴%) و نانوکامپوزیت (۲) (۹۸%) در pH برابر ۸، مقدار ۱۰۰mg جاذب نانوکامپوزیتی، زمان ۶۰min تماس و غلظت ۸۰mg/L رنگینه آبی متیلن انجام شد. مدلهای همدمای Langmuir و Freundlich، سینتیک شبهمرتبه اول و شبهمرتبه دوم و ترمودینامیکی به منظور تعیین سازوکار جذب یون فلزی (II)Pb و رنگینه آبی متیلن روی نانوکامپوزیت (۲) ارزیابی شد. نتایج نشان داد، همدمای Langmuir، سینتیک شبهمرتبه اول و جذب خودبهخودی مدل مناسبی برای جذب یون فلزی (II)Pb روی نانو کامپوزیت (۲) هستند، در حالی که مدلهای همدمای Freundlich، سینتیک شبهمرتبه دوم و جذب خودبهخودی مدل مناسبی برای حذف رنگینه آبی متیلن هستند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.