دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله تولید داربست های نانولیفی بر پایه پلی‌کاپرولاکتون- کیتوسان- پلی‌وینیل الکل برای مهندسی بافت پوست
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تولید داربست های نانولیفی بر پایه پلی‌کاپرولاکتون- کیتوسان- پلی‌وینیل الکل برای مهندسی بافت پوست دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تولید داربست های نانولیفی بر پایه پلی‌کاپرولاکتون- کیتوسان- پلی‌وینیل الکل برای مهندسی بافت پوست کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تولید داربست های نانولیفی بر پایه پلی‌کاپرولاکتون- کیتوسان- پلی‌وینیل الکل برای مهندسی بافت پوست،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تولید داربست های نانولیفی بر پایه پلی‌کاپرولاکتون- کیتوسان- پلی‌وینیل الکل برای مهندسی بافت پوست :
تعداد صفحات :۲۱
امروزه استفاده از مخلوط پلیمرهای طبیعی و سنتزی در تولید داربست‌های زیستی به دلیل قابلیت دستیابی به ویژگی‌های مطلوب، بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گفته است. در این پژوهش، داربست‌های نانولیفی مخلوط پلی‌کاپرولاکتون- کیتوسان- پلی‌وینیل الکل از محلول مخلوط پلیمرها با نسبت ۲: ۱: ۵/۱ به روش الکتروریسی تهیه شد. بررسی‌های میکروسکوپ الکترونی نشاندهنده دستیابی به نانوالیافی با قطر متوسط nm 21±136 و شکل شناسی بسیار یکنواخت بدون دانه‌تسبیحی است. آزمون‌های استحکام کششی و اندازه‌گیری زاویه تماس روی شبکه نانولیفی نشان می‌دهد، اضافه شدن پلی‌کاپرولاکتون سبب بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی شبکه حاصل می‌شود. به عنوان یک نتیجه، افزودن پلی‌کاپرولاکتون به مخلوط سبب حفظ تمامیت فیزیکی شبکه حاصل در محیط آبی بدن شده است. برای بررسی مقدار زیست‌سازگاری و بررسی خواص زیستی داربست تولید شده، سلول‌های فیبروبلاست روی نمونه‌های مدنظر کشت داده شدند. نتایج آزمون‌های زیستی نشاندهنده سلول سازگاری بسیار عالی داربست‌های نانولیفی حاصل بوده است. در بحث مهندسی بافت، روی نیمی از داربست‌ها سلول‌های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسانی کاشته شده است. برای بررسی چگونگی اثربخشی داربست‌های حاصل در ترمیم زخم، مطالعات بالینی بر پوست پشت موش‌های صحرایی با بررسی ترمیم زخم‌های برشی تمام عمق انجام شده است. نتایج پاتولوژی نشاندهنده اثر بخشی بسیار مناسب داربست‌های نانولیفی در مقایسه با نمونه‌های کنترل (بدون داربست) است. زخم های ترمیم شده با داربست در روز دهم پس از جراحی به حد نهایی ترمیم رسیدند، درحالی که زخم های گروه کنترل پس از ۱۵ روز به این حد ترمیم دست یافتند. همچنین، اثر بهبود داربست های با سلول بنیادی در مقایسه با داربست های بدون سلول به دلیل قابلیت کلاژن سازی سلول های بنیادی بهتر بوده است.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
