دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله مقایسه روشهای سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی، شبکه عصبی مصنوعی و برنامهریزی بیان ژن در تخمین میزان سختی آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مازندران)
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مقایسه روشهای سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی، شبکه عصبی مصنوعی و برنامهریزی بیان ژن در تخمین میزان سختی آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مازندران) دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه روشهای سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی، شبکه عصبی مصنوعی و برنامهریزی بیان ژن در تخمین میزان سختی آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مازندران) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه روشهای سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی، شبکه عصبی مصنوعی و برنامهریزی بیان ژن در تخمین میزان سختی آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مازندران)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه روشهای سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی، شبکه عصبی مصنوعی و برنامهریزی بیان ژن در تخمین میزان سختی آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مازندران) :
تعداد صفحات :۲۱
میزان سختی آب زیرزمینی عامل مهمی در مسائل هیدروژئولوژی و بویژه مطالعه کیفی آبهای زیرزمینی میباشد. در چند دهه اخیر سیستمهای هوش مصنوعی کاربرد زیادی در علوم مختلف از جمله مدیریت منابع آب داشته است. در این پژوهش تخمین میزان سختی آب زیرزمینی دشت مازندران، با استفاده از برنامهریزی بیان ژن مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آن با سایر روشهای هوشمند همچون شبکه عصبی مصنوعی و سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی مقایسه شده است، برای این منظور هیدروژن کربنات، کلرید، سولفات، منیزیم و کلسیم در مقیاس زمانی ماهانه در طی دوره آماری (۱۳۷۳-۱۳۹۳) بعنوان ورودی و میزان سختی آب بعنوان پارامتر خروجی انتخاب گردید. معیارهای ضریب همبستگی، ریشه میانگین مربعات خطا، میانگین قدر مطلق خطا و ضریب نش ساتکلیف برای ارزیابی و نیز مقایسه عملکرد روشها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد مدل برنامهریزی بیان ژن دارای بیشترین ضریب همبستگی ۹۶۰/۰، کمترین ریشه میانگین مربعات خطاppm 112/0، میانگین قدر مطلق خطا ppm 171/0 و نش ساتکلیف۸۸۰/۰ در مرحله صحت سنجی در اولویت قرار گرفت. در مجموع نتایج نشان داد که مدل برنامهریزی بیان ژن توانایی بالایی در تخمین برخی مقادیر بیشینه و میانی میزان سختی آب زیرزمینی دارد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
