مقاله «سیاستِ دوستی» در گفتمان علوی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله «سیاستِ دوستی» در گفتمان علوی دارای ۳۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله «سیاستِ دوستی» در گفتمان علوی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله «سیاستِ دوستی» در گفتمان علوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله «سیاستِ دوستی» در گفتمان علوی :

تعداد صفحات :۳۲

«سیاستِ دوستی» در گفتمان علوی چکیده: یکی از بحث های مهم در اندیشه سیاسی جوهر و ذات سیاست است. از این منظر در تاریخ اندیشه سیاسی به سیاست به مثابه ژانوسی دوچهره نگریسته شده است: ذات سیاست در یک نگاه، نه حکمرانی بلکه به معنای «دشمنی» و«هم ستیزی» بوده ودر خط سیر دیگری، به امر سیاسی به مثابه کنشی مبتنی بر «دوستی» نگریسته شده است. در اندیشه سیاسی اسلام می توان رویکردی را تبارشناسی کرد که کانون آن «سیاستِ دوستی» و نفی «هم ستیزی» است. در این مقاله استدلال می شود که ذات سیاست در اندیشه امام علی(ع) مبتنی بر «دوستی» است و دوستی از نظر امام علی(ع) لازمه هر کنش سیاسی است. کنش های چون عدالت، قانون گرایی، مدارا، ارتباط رودررو و… با مردم ارکان این نوع از سیاست هستند. امام علی(ع) در صورت بندی عناصرگفتمان علوی، همزمان مرزهای این گفتمان را با گفتمان مبتنی بر آنتاگونیسم ترسیم می کنند. کلید واژه ها: سیاستِ دوستی، اندیشه سیاسی اسلام، جامعه سالم،گفتمان علوی.