مقاله صنایع ایران و تجارت جهانی، تهدید یا فرصت؟

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله صنایع ایران و تجارت جهانی، تهدید یا فرصت؟ دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله صنایع ایران و تجارت جهانی، تهدید یا فرصت؟  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله صنایع ایران و تجارت جهانی، تهدید یا فرصت؟،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله صنایع ایران و تجارت جهانی، تهدید یا فرصت؟ :

تعداد صفحات :۲۷

پیوستن به سازمان تجارت جهانی در اساس فرایند گفتگوی چند جانبه است. این نکته، پیوستن به سازمان را به روندی پیچیده، زمانبر و دشوار تبدیل می¬کند. کشورهای متقاضی پیوستن به این سازمان باید بپذیرند که برای مطابقت قوانین ملی با مقررات موافقتنامه‌های چند جانبه سازمان اقدامهایی را به‌عمل آورند و تعهداتی را برای کاهش تعرفه‌ها و اصلاح مقررات به‌عهده گیرند تا دسترسی بیشتری را برای کالاها و خدمات خارجی فراهم کنند. مراحل پیوستن به سازمان تجارت جهانی شامل درخواست عضویت و تشکیل گروه کاری، بررسی فرایند تجارت خارجی کشور متقاضی پیوستن، گفتگوهای چند جانبه برای تهیه جدول امتیازها و تعهدات مربوط به گات ۱۹۹۴ است و همچنین، جدول تعهدات ویژه مربوط به موافقتنامه عمومی تجارت خدمات برای آن کشور و توافق در خصوص گزارش گروه کاری، سند تصمیم در باره پیوستن و قرارداد را، که شرایط پیوستن را معین می‌سازد، شامل می‌شود. در سال ۱۹۹۱، عضویت ایران در GATT مطرح شد. پس از تأسیس سازمان تجارت جهانی، ایران به‌طور رسمی در سال ۱۹۹۷ در دور سنگاپور تقاضای عضویت در این سازمان را مطرح کرد و پیوستن ایران به سازمان در دستور کار نشست وزیران سال ۲۰۰۱ دوحه قرار گرفت. در نهایت، ایران از خرداد ۱۳۸۴ به عضویت ناظر سازمان تجارت جهانی در آمده است. طرفداران سازمان تجارت جهانی اعتقاد دارند که تبادل آزاد کالا و خدمات در دنیا موجب افزایش رشد اقتصادی کشورها، ارتقای سطح زندگی مردم و برقراری صلح و ثبات در جهان می‌شود. منتقدان سازمان تجارت جهانی را مخالف با منافع کشورهای توسعه نیافته می¬دانند و معتقدند که مقررات این سازمان مانعی برای توسعه کشورهاست و آنها را از رشد اقتصادی باز می‌دارد. بسیاری از منتقدان سازمان تجارت جهانی معتقدند که در هر حال، تجارت گسترش خواهد یافت و تنها راه این است که تا آنجا که امکان دارد، شرایطی عادلانه و به‌نفع کشورهای کمتر توسعه یافته و توسعه نیافته پدید آید.