دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله تأثیر کاهش فراوانی نسبی بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری برنامه‌ی حرکتی تعمیم یافته در یک تکلیف زمانبندی متوالی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تأثیر کاهش فراوانی نسبی بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری برنامه‌ی حرکتی تعمیم یافته در یک تکلیف زمانبندی متوالی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تأثیر کاهش فراوانی نسبی بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری برنامه‌ی حرکتی تعمیم یافته در یک تکلیف زمانبندی متوالی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر کاهش فراوانی نسبی بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری برنامه‌ی حرکتی تعمیم یافته در یک تکلیف زمانبندی متوالی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تأثیر کاهش فراوانی نسبی بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری برنامه‌ی حرکتی تعمیم یافته در یک تکلیف زمانبندی متوالی :
تعداد صفحات :۱۳
مقدمه و هدف: در یادگیری یک مهارت جدید، تمرین بدنی تنها روش کسب یک مهارت تازه نیستند و مدلهای یادگیری مشاهدهای، یادگیری دامنهای از حرکات را تسهیل میکند. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کاهش فراوانی نسبی بازخورد و نوع تمرین مشاهدهایی و ترکیبی بر یادگیری زمانبندی نسبی است. روش شناسی: بدین منظور ۶۰ دانشجوی دختر غیر رشته تربیت بدنی که در سال تحصیلی ۸۹-۸۸ مشغول به تحصیل و فاقد تجربه قبلی در تکلیف مورد نظر بودند، از میان ۳۰۰ دانشجوی دانشجویی غیرتربیت بدنی دانشگاه خوارزمی انتخاب شدند و بر اساس نوع تمرین و نوع بازخورد به طور تصادفی به ۴ گروه مشاهده با بازخورد ۳۳ %، مشاهده با بازخورد۱۰۰%، ترکیبی با بازخورد۳۳% و ترکیبی با باخورد ۱۰۰% تقسیم شدند. آزمودنی ها یک تکلیف زمانبندی متوالی را که شامل فشردن کلیدهای ۲، ۶، ۸ و ۴ با حفظ زمانبندی نسبی بود، انجام دادند. این پژوهش شامل ۲ مرحله اکتساب و یادداری است. در مرحله اکتساب گروه مشاهدهایی با بازخورد ۳۳% و مشاهدهای با بازخورد ۱۰۰%، ۴ بلوک ۱۲ کوششی از الگویی را مشاهده کردند. دو گروه دیگر که شامل گروه ترکیبی با بازخورد ۳۳% و ترکیبی با بازخورد ۱۰۰% بودند در این مرحله ابتدا ۲ بلوک ۱۲ کوششی مشاهده وسپس ۲ بلوک ۱۲کوششی تمرین بدنی اجرا نمودند. آزمودنی ها در مرحله یادداری هر ۴ گروه ۱ بلوک ۱۲ کوششی از یک تکلیف با حفظ زمانبندی نسبی یکسان با مرحله اکتساب اجرا کردند. یافته ها: برای تحلیل نتایج از تحلیل واریانس یک راهه با اندازهگیریهای مکرر در مرحله اکتساب و تحلیل عاملی دوراهه۲× 2 برای بررسی داده‌ها در مرحله یادداری استفاده شد. نتایج در مرحله اکتساب تفاوت معنیداری در اثر اصلی بازخورد(۰۰۱/۰< P ، ۸۶۸/۱۴ F=) و بلوک(۰۰۰/۰< P ، ۲۶۵/۲۱ F=) در یادگیری زمانبندی نسبی وجود دارد و در مرحله یادداری تفاوت معنیداری و در اثر اصلی بازخورد(۰۰۷/۰< P ، ۹۸۹/۷ F=) و نوع تمرین(۰۰۸/۰< P ، ۴۹۵/۷ F=) در یادگیری زمانبندی نسبی وجود دارد بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق، تمرین ترکیبی موجب افزایش یادگیری زمانبندی نسبی و تمرین مشاهدهای موجب کاهش یادگیری زمانبندی نسبی شد، و در نوع بازخورد، بازخورد ۱۰۰ % موجب کاهش یادگیری زمانبندی نسبی و بازخورد ۳۳ % موجب یادگیری زمانبندی نسبی شد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
