دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی پیشرونده بر پروتئین واکنش‌دهنده C موش‌های صحرایی نژاد ویستار.
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی پیشرونده بر پروتئین واکنش‌دهنده C موش‌های صحرایی نژاد ویستار. دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی پیشرونده بر پروتئین واکنش‌دهنده C موش‌های صحرایی نژاد ویستار. کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی پیشرونده بر پروتئین واکنش‌دهنده C موش‌های صحرایی نژاد ویستار.،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله اثر یک دوره تمرین تناوبی هوازی پیشرونده بر پروتئین واکنش‌دهنده C موش‌های صحرایی نژاد ویستار. :
تعداد صفحات :۲۶
هدف از این پژوهش، مطالعه تأثیر یک دوره تمرین تناوبی هوازی پیشرونده بر حسّاس‌ترین شاخص التهابی پیشگویی‌کننده بیماری قلبی عروقی (پروتئین واکنش‌دهنده C) در موش‌های صحرایی ماده مسن چاق، نژاد ویستار با ژنوم ۱۴۸۴۸ (با وزن ۹۳/۴ ± 6/325 گرم، سنّ ۵/۲۱ ماه و سپری شدن دست‌کم سه ماه از اتمام دوران باروری آن‌ها) بود. به همین منظور، ۶۴ سر موش صحرایی برای انجام دادن مطالعه مقدّماتی و اصلی، انتخاب و به گروه‌های مختلف، دسته‌بندی شدند. این گروه‌ها عبارتند از: جوان چاق (۱۲/ ۵ ± 75/226 گرم و سنّ ۵/۴ ماه)، جوان لاغر (۶/۵ ± 125/168 گرم و سنّ ۵/۴ ماه)، مسنّ لاغر (۷۹/۴ ± 875/246 گرم و سنّ ۵/۲۱ ماه) و مسنّ چاق (۹۳/۴ ± 6/325 گرم و سنّ ۵/۲۱ ماه). گروه اخیر به طور تصادفی به زیرگروه‌های پیش‌آزمون، کنترل میان‌آزمون، کنترل پس‌آزمون، تمرینی میان‌آزمون و تمرینی پس‌آزمون تقسیم شدند. پس از انجام دادن مطالعه مقدّماتی در خصوص تفاوت مقادیر CRP روی گروه‌های جوان چاق و لاغر، مسنّ لاغر و گروه مسنّ چاق پیش‌آزمون (گروه اخیر به طور مشترک در مطالعه مقدّماتی و مطالعه اصلی استفاده شد.)، مطالعه اصلی روی سایر گروه‌ها انجام شد. پروتکل تمرینی به مدّت ۱۲ هفته و هفته‌ای ۵ جلسه و هر جلسه با ۲ تا ۴ نوبت با سرعت ۱۲ تا ۲۳ متر در دقیقه و مدّت ۱۰ تا ۸۰ دقیقه اجرا شد. خون‌گیری در سطوح پایه از ۱۲ تا ۱۴ ساعت ناشتایی (پیش‌آزمون) و در مرحله میان‌آزمون و پس‌آزمون با شرایط مشابه انجام و مقادیر CRP با روش ایمنوتور بیدیمتریک، اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی LSD تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، مقادیر CRP در ۶ هفته نخست تمرین، کاهش داشته؛ امّا این کاهش، معنی‌دار نبوده است (۳۵۱/۰=P). با وجود این با ادامه تمرین تا هفته دوازدهم، کاهش معنی‌داری در مقدار CRP در انتهای پژوهش در مقایسه با مقادیر قبل از آن (۰۰۱/۰=P) مشاهده شد. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت کاهش CRP پس از تمرین‌های تناوبی هوازی پیشرونده حاکی از تخفیف فرایند آتروژنز است.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
