دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله مقایسه ویژگی‌های مورفولوژیکی و آناتومیکی پا در بسکتبالیستهای با ناپایداری مزمن مچ پا و سالم
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مقایسه ویژگی‌های مورفولوژیکی و آناتومیکی پا در بسکتبالیستهای با ناپایداری مزمن مچ پا و سالم دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه ویژگی‌های مورفولوژیکی و آناتومیکی پا در بسکتبالیستهای با ناپایداری مزمن مچ پا و سالم کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه ویژگی‌های مورفولوژیکی و آناتومیکی پا در بسکتبالیستهای با ناپایداری مزمن مچ پا و سالم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه ویژگی‌های مورفولوژیکی و آناتومیکی پا در بسکتبالیستهای با ناپایداری مزمن مچ پا و سالم :
تعداد صفحات :۱۷
کمیل دشتی رستمی، مراد باباخانی، یونس پرنیان،دکتر شهرام آهنجان چکیده: سابقه و هدف : ناپایداری مزمن مچ پا یکی از فراوانترین و آزاردهندهترین عوارض ناشی از اسپرینهای حاد مفصل مچ پا است. این آسیب به دو علت بالقوه ؛یعنی ناپایداری مکانیکی و ناپایداری عملکردی نسبت داده می شود که متاسفانه طیف کاملی از شرایط پاتولوژیکی منجر به ناپایداری مزمن مچ پا را منعکس نمیکند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه ویژگی های مورفولوژیکی و آناتومیکی پا در بسکتبالیستهای با ناپایداری مزمن مچ پا و سالم است. مواد و روشها: ۴۰ بسکتبالیست در قالب دو گروه (۲۰ بسکتبالیست با ناپایداری مزمن مچ پا و ۲۰ بسکتبالیست بدون سابقهی آسیب مچ پا) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. متغیرهای مورد مطالعه ی این پژوهش پهنای قسمت قدامی پا، پهنای قسمت خلفی پا، طول پا و افت استخوان ناوی بودند که در بین آزمودنیهای دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه، مصاحبه و معاینه جمع آوری و سپس با استفاده از آزمون های t مستقل و تحلیل تشخیصی(discriminant analysis) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافتهها: مقایسهی متغیرها بین دو گروه، تفاوت معناداری (۰۵/ 0p در بررسی ترکیب متغیرها برای متمایز کردن دو گروه مشخص شد که مدل شامل چهار متغیر مستقل یا پیشبین تحقیق قادر نبود بطور معنادار دو گروه را از هم متمایز کند. نتایج طبقه بندی، نشان داد که این مدل ۶۵% گروه سالم، ۷۰% گروه ناپایداری مزمن مچ پا و ۵/۶۷% کل نمونه را به طور صحیح پیش بینی کرده است. همچنین متغیر پهنای قسمت قدامی پا بالاترین همبستگی(۸۴/۰) را با تابع تشخیصی داشت. نتیجهگیری: در کل پهنای قسمت قدامی پا به عنوان یک عامل خطرزا برای ناپایداری مزمن مچ پا در نظر گرفته شده که می تواند به طور معنادار در آسیب ناپایداری مزمن مچ پا نقش داشته باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
